26 Ιανουαρίου 2009

Ανακαινισμένη συνταγή πουρκουρκού

Συνήθως πιάννουμεν μιαν συνταγήν όπως την έμαθεν η στετέ μας της μάνας μας τζιαι αναπαράγουμεν την χωρίς να γυρεύκουμεν τζιαι λλίην δημιουργηκότηταν. Πολλές φορές, έναν ή θκυό νέα υλικά κάμνουν την παραδοσιακήν συνταγήν πολλά πιο νόστιμην. Να λοιπόν μερικές ιδέες για το πουρκούριν.

Για να κάμεις πουρκούριν, κάμνεις τηάνισην με κρομμύδιν, βάλλει μέσα τζιαι λλίον φιδέν για ομορκιάν, τζιαι ρίχνεις μέσα τομάταν κομμένην κομμάθκια ή τοματοπολτόν. Μετά βάλλεις μέσα το πουρκούριν τζιαι το ανάλογον νερόν ή ζομόν τζιαι χογλάζεις το ώς τι να πιεί το ζουμίν του. Οι παλιοί εβάλλαν μες το πουρκούριν τιτσιρίες ή πέτσες τους σιοίρου παστές αν ήταν φτωσιοί, παστά τζιαι λουκάνικα αν ήταν αρκόντοι. Πάει του επίσεις τζιαι ο παστουρμάς. Τρώεται με γάλαν όξινον.

Να λοιπόν η παραλλαγή για να απαλλάγείται που τα δυσκολοχώνεφτα λοίπη των τιτσιρίων τζιαι των παστών διόντας πολλά καλή γεύσην.

Κάμνεις την τηάνισην με το κρομμύδιν κανονικά. Αν θέλεις να βάλεις τζιαι λλίον ψιλοκομμένον σκόρτον μέσα μαζύ με το κρομμύδιν διά καλήν γεύσην. Πρίν να ροδίσουν τα κρομμύθκια βάλλεις μέσα 2-3 καρρότα ψηλοκομμένα, καμιάν δεκαρκάν μανιταρούθκια τζιαι ανάλογα με την προτίμησην μερικά κομμάθκια μπρόκολες, κραμπούθκια των Βρυξελλών, κολοκούθκια, κοτσινοκόλοκον (ότι τραβά παραπάνω η όρεξη σας, ή ακόμα τζιαι κανέναν πο τούτα). Τούτα εδοτζίμασα τα ούλλα τζιαι πάσιν μαζίν αλλά αν θέλεται να συνθέσεται με άλλα χόρτα δοτζιμάστε. Σοτάρετε τα χόρτα λλίον αλλά όχι πολλά να μεν κρούσει το κρομμύδιν. Μόλις το κρομμύδιν αρχίσει να αλλάσσει χρώμαν, βάλλεις μέσα καμπόσες τομάτες τριμμένες ή ψιλοκομμένες (3-6) ανάλογα με το γούστον.

10 λεπτά μετά, βάλλεις ανάλογα με το γούστον πιπέριν, κανέλλαν, κάρδαμον, κόλιαντρον ψιλοκουπανιστόν ή ακόμα τζιαι κκάριν. Όι ούλλα μαζίν, κάμε επιλογήν ότι σου αρέσκει. Το κκάριν περιέχει τα ούλλα τζιαι πολλά άλλα ακόμα, άρα πάει μόνον του.

Ρίφκεις περίπου έναν λίτρο νερό, αλατίζεις τζιαι αμέσως μετά ρίφκεις το ανάλογον πουρκούριν. Εγώ δεν μετρώ. Βάλλω πουρκούριν (το ίδιον τζιαι με το ρίζιν, την κινόαν, το κουσκούς, την φατζιήν) χωρίς να νεκατώννω ώς που να φτάσει ο τρούλλος στο επίπεδον της επιφάνειας του νερού τζιαι να ξεπεράσει τζιαι ελάχιστον. Αυτόν το σημάδιν δουλεύκει πάντα τζιαι το δημητριακόν ή το όσπριον τραβά το ζουμίν χωρίς να γινεί ούτε λασπωτόν, ούτε ξερόν. Αν ιξέρεται αναλογίες, κάμετε το με αναλογίες βάλλοντας ελάχιστον λλιόττερον νερόν διότι νερόν φκάλλουν τζιαι τα χόρτα.

Μόλις βράσει το πουρκούριν, τζιαι ψηθεί (15-25 λεπτά αναλόγως αν εν χοντρόν ή ψιλόν) τραβά το ζουμίν του. Μόλις το σβήσεις πιάννεις μιαν φέτταν τζιαι σπάζεις την κομματούθκια κομματούμια τζιαι ρίφκεις την μέσα τζιαι νεκατώννεις το φαΐν. Κατεβάζεις το που την φωθκιάν τζιαι αφήννεις το αλλό κανέναν δεκάλεπτον αν τραβήσει.

Σερβίρεται μόνον του ή με ζαμπόν, ή για τους μερακλήες των παστών ότι έχει το τζιελλάριν. Πάει επίσεις τζιαι με την ζαλατίνα.

Καλήν ώρεξην.