19 Νοεμβρίου 2010

Τόρτε σοκολάτας

Όσο και αν φαίνεται παράξενο, η συνταγή αυτή δεν έχει καθόλου πρόσθετη ζάχαρη.
Πρόκειται για μια πολύ ανάλαφρη κρέμα, εντυπωσιακή, πανεύκολη και που γίνεται σε χρόνο αστραπή!

Θα χρειαστούμε:
  • 500 γρ. μαύρη σοκολάτα (τα 200γρ. ή περισσότερα να είναι με 70% περιεκτικότητα σε κακάο)
  • 1/2 λίτρο κρέμα γάλακτος (whipping cream)
  • 1 φακελάκι βανίλια
  • 1 κουταλιά μπράντι ή λικέρ πορτοκάλι 
  • λίγο drinking chocolate και λίγο κακάο σε σκόνη, για πασπάλισμα (προαιρετικά) 
  • κρέμα σαντιγύ για το σερβίρισμα (προαιρετικά)
Διαδικασία: 
Εάν θα φορμάρουμε την τόρτε σε φόρμα με ελατήριο, τότε ντύνουμε με πλαστική μεμβράνη το εσωτερικό της φόρμας.
Σπάζουμε τη σοκολάτα σε μικρά κομμάτια και τη λιώνουμε σε μπεν-μαρί (το δοχείο που έχουμε μέσα τη σοκολάτα να μην αγγίζει στο νερό). Ανακατεύουμε τη σοκολάτα με κουτάλι μέχρι να λιώσει, την αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το μπράντι ή το λικέρ.

Την αφήνουμε να μισοκρυώσει και χτυπούμε την κρέμα γάλακτος. Μόλις αυτή φουσκώσει, προσθέτουμε τη βανίλια και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να πήξει.

Ενσωματώνουμε τη σοκολάτα λίγη λίγη, "αναδιπλώνοντας" το μίγμα (παίρνοντας δηλαδή μίγμα από τον πάτο και φέρνοντας το στην επιφάνεια).


Όταν έχουμε προσθέσει όλη τη σοκολάτα, συνεχίζουμε το αναδίπλωμα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Αδειάζουμε το μίγμα στο δοχείο ή στη φόρμα μας και με σπάτουλα ή κουτάλι κάνουμε διακοσμητικά σχήματα στην επιφάνεια.

Σκεπάζουμε και κρατούμε στο ψυγείο για τουλάχιστο 6 ώρες (μπορούμε να την φτιάξουμε και από την προηγούμενη μέρα).
Εάν τη φορμάρουμε, για να διευκολυνθούμε κατά το ξεφορμάρισμα, βάζουμε την τόρτε στην κατάψυξη για 10 λεπτά.
Πασπαλίζουμε με το drinking chocolate και με λίγο κακάο (ή εάν θέλουμε χρησιμοποιούμε μόνο το ένα από τα δύο υλικά) και σερβίρουμε, αν θέλουμε, με σαντιγύ.

16 Νοεμβρίου 2010

Bolos de bacalhau/Ψαροκροκέτες

Το Πάσχα ήρτασιν οι φίλοι μου που την Πορτογαλία για επίσκεψη. Επερασαμεν πολλά ωραία, εδείξαμεν τους τα όμορφα της Κύπρου μας (έχουμεν τζιαι πουτζείνα), ήταν τζιαι η εποχή ιδανική γιατί εν έκαμνε ακόμα ζέστες, είχα κάμει το πρώτο μου μπάνιο στη θάλασσα τον Απρίλη, ήταν λλίο κρύο τζιαι έβρεshε αλλά άξιζε τον κόπο.

Ένα που τα (πολλά) δώρα που μας έφεραν ήταν, φυσικά, μπακαλιάρος παστός. Ή, με πορτογαλέζικη προφορά, μπακαλιάου σαλγκάδου. Ο παστός μπακαλιάρος παλιά ήταν το φαΐ του φτωχού του πορτογάλου, το κρέας του σαν να λέμεν. Εμπορούσαν να το μεταφέρουν μέχρι τζιαι σε πόλεις που δεν ήταν κοντά στη θάλασσα, χάρη στη συντήρηση με το άλας τζιαι τούτος εν ένας που τους λόγους για τους οποίους έγινε τόσο δημοφιλής. Η συντήρηση άλλωστε επροέκυψεν ως ανάγκη. Όταν εφεύκαν οι αντράες να παν στο ψάρεμα του μπακαλιάρου εν τζιαι εγυρίζαν πίσω το ίδιο βράδυ. Μπορεί να εκάμναν εφτομάδες ή τζιαι μήνες στη θάλασσα ώσπου να γυρίσουν πίσω. Άρα τον μπακαλιάρο που επιάνασιν έπρεπε να τον διατηρήσουν με κάποιο τρόπο.

Φυσικά, με την έλευση της τεχνολογίας ούλλα αλλάξασιν.Τα πλοία εγίναν μοντέρνα, με τεράστια αμπάρια για να ψύχεται μέσα ο μπακαλιάρος - παίρνουν πολλά στα σοβαρά τον μπακαλιάρο τους οι Πορτογάλοι, τούτα έμαθα τα τζιαι που τους ντόπιους τζιαι που μιαν επίσκεψη σε πλοίο-μουσείο. Εξάλλου, οι θάλασσες αρκέψαν τζιαι στερεύκουν που μπακαλιάρους (οι οικολόγοι προειδοποίησαν προ πολλού για τους κινδύνους της υπεραλίευσης, όμως εν τους ακούει κανένας) τζιαι πλέον ο πορτογαλέζικος μπακαλιάρος είναι εισαγόμενος που χώρες του Βορρά όπως Νορβηγία τζιαι Ισλανδία. Όμως ο τρόπος διατήρησης του μπακαλιάρου με το άλας έμεινεν τους τους Πορτογάλους τζιαι ακόμα τζιαι σήμερα θεωρείται must για κάθε σπίτι. Εν νοείται να περάσει μήνας τζιαι να μεν κάμουν τζιαι κανένα πιάτο με μπακαλιάρο. Έχουν τόσες συνταγές για μπακαλιάρο, όσες μπορεί να έχουμε εμείς για κιμά τζιαι κοτόπουλο μαζί. Το δε παραδοσιακό φαγητό των Χριστουγέννων δεν είναι άλλο από -ναι, το μάντεψες, έξυπνε αναγνώστα- μπακαλιάρο. Τζιαι μάλιστα με τον πιο απλό τρόπο μαγειρεμένο, απλώς ψητό με λίγα λαχανικά. Η νεολαία βέβαια (οι νέοι μάνα μου σήμερα...) δεν ενθουσιάζεται και τόσο με την όλη ιδέα του μπακαλιάρου όσο οι παλαιότεροι, αλλά παρόλ'αυτά δεν υπάρχει ταβέρνα ή εστιατόριο στην Πορτογαλία που να μην διαθέτει στο μενού τουλάχιστον δύο πιάτα μπακαλιάρου καθημερινώς. Ακόμα τζιαι σε φοιτητική καντίνα να φάεις, θα βρεις τζιαι επιλογή μπακαλιάρου αρκετά συχνά (αλλά όι με τόσες αξιώσεις, φυσικά).

Για να μαγειρέψεις τον μπακαλιάρο πρέπει να τον ξαλμυρίσεις πρώτα. Τούτο είναι μια διαδικασία που κρατά δύο-τρεις μέρες, άρα φρόντισε να οπλιστείς με υπομονή. Απλώς βάλλεις το ψάρι σε ένα δοχείο με νερό να το καλύπτει (και εκτός ψυγείου γίνεται, αλλά σε δροσερό μέρος) και του αλλάζεις νερό 2-3 φορές την ημέρα, για 2-3 ημέρες. Άμαν τον ξαλμυρίσεις τζιαι μετά, μπορείς να τον καταψύξεις σε κομμάθκια. Διατηρείται μια χαρά για 5-6 περίπου μήνες. Μετά δεν είναι ότι θα χαλάσει, αλλά ίσως να χάσει κάπως από τη γεύση και τη σύσταση του.

Τη συνταγή που ακολουθεί έμαθα την με μια κυρία Πορτογαλέζα ετών 80 (τότε, σήμερα 82 και ακόμα αππάρα, φτου της καλή της ώρα τζιαμαί που είναι), τη Μιμί, όπως την φωνάζει χαϊδευτικά όλη η οικογένεια. Τωρά που ήθελα να την κάμω δακάτω, έστειλε μου τη συνταγή η κόρη της τζιαι σας την παραθέτω πρώτα (σχεδόν) αυτούσια στα πορτογαλικά τζιαι μετά στα κυπριακά, με επεξηγήσεις στις φωτογραφίες. Η λέξη "bolos" προέρχεται από την ελληνική λέξη "βώλος" και σημαίνει "ζύμη σε μορφή μπάλας". Η λέξη όμως χρησιμποιείται και για να αναφερθεί κανείς γενικά σε γλυκά, κυρίως του ζαχαροπλαστείου, π.χ. τάρτες, σοκολατίνες, πολλά γλυκά με αβγά (άλλη πονεμένη ιστορία τζιαι τούτη, κάθε γωνιά τζιαι ένα ζαχαροπλαστείο στην Πορτογαλία, κάθε γλυκό τζιαι δώδεκα αφκά μέσα). Τούτη η συνταγή θεωρείται για ορεκτικό κυρίως στη Βραζιλία, ιδανικό για τσίμπημα σε πάρτυ, ας πούμε. Στην Πορτογαλία, όμως, τρώεται τζιαι ως κυρίως, με τα κατάλληλα συνοδευτικά βεβαίως-βεβαίως. Δε τζιαι παρακάτω.

Aproveitem!

Ingredientes:
Para 4 a 6 pessoas
• 250 g de bacalhau demolhado ;
• 200 g de batatas ;
• 1 colher de sopa de salsa picada ;
• 3 a 4 ovos ;
• óleo para fritar

Confecção:
Cozem-se as batatas com casca, descascam-se e reduzem-se a puré. Coze-se o bacalhau, escorre-se, limpa-se de peles e de espinhas e esfrega-se muito bem num pano limpo e grosso, até ficar completamente desfeito em fios.
Numa tigela, junta-se o puré de batata, o bacalhau e a salsa picada finamente. Incorporam-se os ovos inteiros, um a um, ligando intimamente a massa até esta apresentar uma consistência ideal. (A quantidade dos ovos depende muito do tamanho destes e da qualidade da batata.)
Moldam-se os pastéis com a ajuda de duas colheres de sopa e fritam-se em óleo abundante e bem quente.

São óptimos acompanhados com:
- arroz de tomate bastante líquido (1 cháv de arroz para 2,5 de água), polvilhado com salsa picada.
- saladas
- salada de feijão frade
- sem mais nada. Só com os dentinhos e as azeitonas do teu padre e o pão da tua mãe.

Συστατικά:
250 γρ. ψίχα μπακαλιάρου
200 γρ. πατάτες
1 κουταλιά της σούπας μαϊτανό ψιλοκομμένο (ή και περισσότερο, αν σας αρέσει)
3 ή 4 αβγά
λάδι για τηγάνισμα (αραβοσιτέλαιο μια χαρά κάνει)

Βράζεις τις πατάτες με τη φλούδα τους. Μόλις μαλακώσουν, τις ξεφλουδίζεις και τις πιέζεις να γίνουν πουρέ (γίνε πουρές, γίνε πουρές). Ψήνεις το μπακαλιάρο (μπορείς να τον ψήσεις και μαζί με τις πατάτες), περίπου κανένα 20λεπτο-μισάωρο. Καθαρίζεις τον μπακαλιάρο που τις πέτσες τζιαι τα κόκκαλα (τα αγκάθκια, όπως τα λαλούν οι Πορτογάλοι) τζιαι βάλλεις τον σε μια πετσέτα καθαρή. Κλείεις τον μες την πετσέτα τζιαι τρίφεις ώσπου να πέσει το κρέας του. Η μάμα μου ήβρε μιαν άλλη λύση πιο σωτήρια για τις πετσέτες της κουζίνας σου. Πιάσε ένα τούλι (πουτζείνα που ήταν τυλιμένο το λουκούμι που έπιασες που το γάμο που επήες στον τρίκκη) τζιαι τύλιξε τον μπακαλιάρο. Τύλιξε τον μετά τζιαι με απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Τρίψε τζιαι το ίδιο αποτέλεσμα θα έσιεις. Μόνο φρόντισε το χαρτί κουζίνας να μην είναι από τα Λιντλ γιατί θα φάεις τζιαι χαρτί μαζί με τον μπακαλιάρο σου. Τελοσπάντων, την ψίχα του ψαρκού πρέπει μετά να την λύσεις τέλεια, να την κάμεις λωρίδες-λωρίδες.
Σε μια κούππα (λεκάνη, καλαμαριστί) βάλε μαζί τις πατάτες, το ψάρι τζιαι τέλος τζιαι το μαϊτανό. Πρόσθεσε τα αφκά έναν έναν. Δούλεψε το μείγμα μέ τα shέρκα σου ώσπου να γίνει ομοιογενές.

Η ποσότητα των αφκών εξαρτάται που την ποιότητα της πατάτας. Εγώ έβαλα τρία αφκα καθότι η κυπριακή πατάτα είναι δε μπεστ οβ δε μπεστ εντ φακ δε ρεστ τζιαι δένει τέλεια τον κάθε κιοφτέ, ντάξει;

Με τη βοήθεια δυο κουταλιών σούπας πλάθεις τους κιοφτέδες
τζιαι σύρνεις τους μέσα σε τηγάνι με καυτό λάδι.
Το λάδι πρέπει να παραμένει ζεστό καθ'όλη τη διάρκεια του τηγανίσματος. Τον αφρό που θα εμφανιστεί να τον αφαιρείς.



Εν πολλά καλοί άμαν τους συνοδέψεις με:

-ρύζι τομάτας (βασικά τσιγαρίζεις λλίο κρεμμυδάκι τζιαι μετά προσθέτεις το ρύζι, την τομάτα, τζιαι το νερό/ζωμό. Βάλλεις τζιαι κάμποσο μαϊτανό πουπάνω. Το ρύζι πρέπει να έσιει την υφή του ριζότο, αντιστοιχούν 2,5 ποτήρια νερού για 1 ποτήρι ρύζι)

- σαλάτες

- Λουβί μαυρομάτικο

- τζιαι χωρίς τίποτε. Με ελιούες τσακιστές ή μαύρες τζιαι ψωμούι.

15 Νοεμβρίου 2010

Κριθαράκι με συκωτάκια κοτόπουλου

Θα χρειαστούμε: 
  • 300γρ. συκωτάκια κοτόπουλου
  • 1 μεγάλο κρεμμύδι 
  • 3/4 ποτ. κριθαράκι 
  • νερό
  • 1/2 ποτ. κρασί (προαιρετικά) 
  • ελαιόλαδο
  • ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό
  • πινόλια (κουκουνάρια) 
  • βρασμένα κάστανα
  • αλάτι, πιπέρι, κανέλα

Εκτέλεση: 
Σε αντικολλητικό, λίγο βαθύ τηγάνι βάζουμε το λάδι να ζεσταθεί και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι.
Μόλις γίνει ημιδιαφανές και πριν ξεκινήσει να ροδίζει, βάζουμε μέσα και τα συκωτάκια, τα οποία έχουμε κόψει σε 4-5 κομμάτια το καθένα (ή κατά προτίμηση).

Όταν φαίνονται να έχουν μισοψηθεί, προσθέτουμε και το κριθαράκι και ανακατεύουμε συχνά μέχρι να γυαλίσει.

Ακολούθως προσθέτουμε το νερό και το κρασί μας (μπορούμε να βάλουμε τα υγρά σε δύο ή τρεις δόσεις, σαν σε ρυζότο), αλατοπίπερο και λίγη κανέλα.
Όταν το κριθαράκι έχει απορροφήσει σχεδόν όλα τα υγρά, προσθέτουμε τα πινόλια και τα κάστανα. Τέλος, όταν κατεβάσουμε το φαΐ απ' τη φωτιά, προσθέτουμε τον ψιλοκομμένο μαϊντανό. 




14 Νοεμβρίου 2010

Μύδια αλα Πασκουάλε

Ντήαρ ανάγνωστερ δακάτω εν ο τζιαιρός που εχουμε μυδια. Ο τζιαιρός τους εν οι μήνες που τελιωνουν σε „R“,  Sepetember, October, November κλπ.απλά για τον λόγον οτι εν κρυάδα τζιαι εν χαλούν στην μεταφορα, αφου συνήθως εν εκτροφής τζιαι υπάρχουν ολόχρονα.
Θα σου παρουσιάσω την συνταγή του Πασκουάλε του λεβέντη του μουστρακαλλή.

Θέλεις για 4 άτομα:
2 κιλα μυδια ζωντανά
8 τομάτες πολλά κοτσινες η 2 κουθκια ντοματίνια σε χυμο, η μισές μισες φρέσκες τζιαι κουτι, όπως έκαμα εγώ
3 κουταλιες λάδι καλό
2 κρεμυδια
3 κουνιά σκόρτον
2 πιπερουθκια αψά ξερά, πεπεροντσίνο ή τσιλι
αλάτι πιπέρι ζάχαρη
½ ποτήρι κράσι άσπρο ξηρό
½ φλ. Μαιντάνο ψιλοκομμένο

Ξακινάς με τη σλτσα:

Σε μια μεγάλη κατσαρόλλα με στουππωμα τσιγαρίζειςστο λάδι το σκόρτο τζιαι το κρεμμυδι ψιλοκομμένα, τζιαι μόλις γίνουν λλίον διάφανα βάλεις τες ντομάτες λιωμένες. Βάλλεις μια πρέζα ζάχαρη, το πεπεροντσίνο, αλάτι τζιαι πιπέρι τζιαι αφήνεις την σάτσα να καταστηθεί.


Τωρα θα ετοιμάσεις τα μυδια, πλυννησκεις τα σε μπόλικο κρυό νερο καλά τζιαι φκάλλεις τους τα γένια τους, τουτες τες τριχούες που θωρεις πιο κάτω. Πιάννεις την άκρη που τες τριχούες τζιαι τραβάς προσεκτικά για να φκουν.


Τα μυδια που εν ανοιχτα ή σπασμένα πετάσσεις τα, γιατι σημαίνει εκόρτωσαν νουρον τζιαι μπορει να προκαλέσουν δηλητηρίασην. Αμαν τα εκαθάρισες ουλλα βάλεις τα σε τρυπητόν να φύει το νερόν τους.

Μόλις η ντομάτα εκαταστήθηκεν, τζιαι η γευση αρέσκει σου, βάλλεις τα μυδια μέσα ραντίζεις με το κρασί τζιαι κλύεις την κατσαρόλλα, που βράζει σε πολλά δυνατή φωθκια.

Αφήνεις την κλειστή ωσπου να ανοίξουν ουλλα τα μύδια. 

Φκάλλεις τα σε μιαν βαθκιά πιατέλλα τζιαι πασπαλίζεις ψιλοκομμένο μαιντανό πουπάνω.


Σερβίρεις με ψωμί φρέσκο.

Αν μείνουν μυδια τζιαι σάλτσα, βάλτα στο ψυγειο τζιαι την άλλη μέρα κάμε σπαγγέτι τζιαι σμίξε τα με ότι έμεινε, εν μέλι!

13 Νοεμβρίου 2010

Πίτσες διαφόρων εθνικοτήτων τζιαι θρησκευμάτων


Με τον Αντώνην είπαμεν να κάμουμεν πίτσαν εψές. Με 600γρ. αλεύριν εφκάλαμεν 3 μεγάλες πίτσες τζιαι έναν καραόλον. Για την ζύμην δέτε την συνταγή που δαμαί.

Πίτσα η πρώτη
Πας την πρώτην πίτσαν εβάλαμεν:
Κολοκούιν πράσινον κομμένον φέττες τζιαι ψημένον που πριν
Αντζούγιες
Αγκιναρούες
Ελιές
Μοτσαρέλλα

Πίτσα η δεύτερη
Για τη δεύτερην εψήσαμεν που πριν μισόν κολότζιν στον φούρνο με βούτυρο, σκόρτο τζιαι σπατζιάν μες το λουκκούιν του. Ελιώσαμεν το πας την ζύμην (αντί για τομάτα δηλαδή) τζιαι πουπάνω εβάλαμεν:
Φύλλα σπατζιάν
Κρεμμύδι κότσινον
Τυριν μπρί
Βαλσάμικον ξύδιν

Πίτσα η τρίτη
Την τρίτην εκάμαμεν την μισήν-μισήν με ό,τι αρτήρησεν. Εβάλαμεν πας την μισήν αντζούγιες, τζιαι πας την άλλην μισήν ιταλικόν χαμ.
Φρέσκες τομάτες
Αγκινάρες
Κρεμμύδι κότσινο
λλία κομμάθκια παρμεζάνα (το καφκάλλιν της)
Μοτσαρέλλα

Το καραολούιν έκαμα το της κόρης μου με το ζυμάριν που αρτήρισεν, εκάμεν χάζιν, έψησα το τζιαι έφαν το (ώσπου να στραφούμεν Κύπρον τζιαι να φάει κανονικούς καραόλους πάλαι).

Οι πίτσες εγινήκαν ούλλες μέλιν. Ήταν να σας πω να κοπιάσετε αλλά εκάμαμεν τες γυαλλίν.

9 Νοεμβρίου 2010

Κοτόπουλο μαρινάρα με γιαούρτι


Ήρτεν που λαλείτε ο φίλος ο Αντώνης τζιαι όπως του έταξα είπαμεν να άψουμεν κάρβουνα εχτές που μας έκαμεν λλίον ήλιον (σήμερα έπνιξεν μας). Τζιαι εκάμαμεν λλίον κοτόπουλο στήθος τζιαι λλία παϊδάκια. Τα παϊδάκια εν θα σας τα εξηγήσω, εν τζιαι εκάμαμεν τίποτε παραπάνω που τα γνωστά με την ρίγανη.

Το κοτόπουλλον εμαρινάραμεν το που την νύχταν σε γιαούρτιν, σκόρτον, caraway seed*(που μοιάζει λλίον με τους σπόρους του γλυκάνισου), tarragon, πάπρικα τζιαι κόλιαντρο κουπανιστόν. Γύρις ημέρα εβάλαμεν το πας τα κάρβουνα. Το γιαούρτιν βασικά συγκρατά τα ζουμιά του κοτόπουλου τζιαι γινίσκεται ωραίον τζιαι τρυφερόν. Τούτη εν η ιδέα εν πάσει περιπτώσει. Εμείς εβαροψήσαμεν το τζιαι έφκηκεν μας λλίον στεγνόν, αλλά η γεύση του εν είσιεν λάθος-εφάμεν το μια χαρά τζιαι έλειψεν μας...


*τούτον βάλλουν το πολλά στην Ινδική κουζίνα.




Made with Slideshow Embed Tool

3 Νοεμβρίου 2010

Πιφτέκκια

Μισόν κιλόν κεϊμάς χοιρινός τζαι βοδινός (μισόν-μισόν)
Κανέλλα
Μοσχοκάρυδον
Φλούδα ενός λεμονιού τριμμένη
Σουμάτζιν (διά μιαν ωραίαν γεύσην λεμονιού)
Γλυτζίν πιπέριν κότσινον σκόνη
1 αυκόν
Καπήρα
Μαϊτανός ψιλοκομμένος
Κρεμμύδιν/σκόρτος ψιλοκομμένα
Τυρούδιν κομμένον σε κύβους (χαλλούμιν γιά κασκαβάλλιν γιά άλλον τυρίν της αίγιας)
Αλάτιν/πιπέριν

Σμίουμεν τα ούλλα μαζίν καλά καλά εκτός που το τυρίν. Αφήννουμεν το μείγμαν μες το ψυγείον λλίες ώρες να σμίξουν ούλλα μαζίν τζαι να νεκατωθούν οι μυρωθκιές τζι'οι γεύσεις. Ακόμα καλλύτερα, αφήστε τα μιαν ημέραν στο ψυγείον. Καμιάν ώραν πριν το μαείρεμμαν πλάθουμεν τα πιφτέκκια μας όπως μας αρέσκουν. Μες την μέσην του πιφτεκκιού χώννουμεν έναν κύβον τυρκού. Εννα λιώσει τζαι ν'αφήκει μέσα μιαν ωραίαν έκπληξην για τζείνον που το τρώει. Βάλλουμεν τα πας το γκρίλλ, ή ακόμα καλλύτερα στα κάρβουνα αν ο τζαιρός εν καλός τζαι έχουμεν φουκούν. Προσοχήν να μέννεν στεχνά, ειδικά αν σας αρέσκουν σώζουμα όπως εμέναν. Σερβίρουμεν με μιαν πλούσιαν σαλάταν, κριθθαράκιν, πουρκούριν, γιά ρύζιν. Άτε, τζαι καλήν όρεξην!