Φέτος αποφασίσα να κάμω με την θεία μου μαρμελάδα μόσφιλο. Είμαι λάτρης της παραδοσιακής κουζίνας ετσι ηθελα παντα να κάμω μαρμελάδα μόσφιλο. Την πρώτη φορά εκαμαμεν μαρμελάδα μαζί με την θεία μου τζαι μετά εκαμα τζαι μια προσπάθεια μόνη μου γιατι η αλήθεια ειναι οτι αν τζαι αρέσκει μου να δημιουργώ στην κουζίνα με παρέα, προτιμώ να εχω και μια ελευθερία τζαι να μετρά τζαι λίο η γνώμη μου!
Για την μαρμελάδα μας χρειαζόμαστε μόνο 3 πράγματα.
Μόσφιλα (Για οσους δεν ξέρουν τι είναι το μόσφιλο, θα σας παραπέμψω σε τουτο το λινκ για να δειτε φωτογραφία.
ζάχαρη (1 ποτήρι ζάχαρη για κάθε ποτήρι απο το ζουμί απο τα μόσφιλα)
λίγο κλωναράκια απο κιούλι. (κιούλι εχει η θεία μου στο κήπο της και μπορείτε να δειτε μια φωτογραφία του σε τούτο το λινκ)
Πλένουμε τα μόσφιλα μας οσο καλύτερα μπορούμε και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα. Προσθέτουμε την διπλάσια ποσότητα νερού ετσι αν τα μόσφιλα καλύπτουν το 1/4 της κατσαρόλας, τοτε θα βάλλετε 1/2 κατσαρόλα νερο. Βράζουμε τα μόσφιλα μέχρι να ψηθούν καλά και να γίνουν μαλακά. Αυτο θα πάρει αρκετή ωρα (πάνω απο 1 ωρα σίγουρα). Η θεία μου για να επισπέυσει την κατασταση, τα "σφυρά" που λέμε στην Κύπρο, στην "αυτόματη" κατσαρόλα (χύτρα ταχύτητας). Αν κρίνετε οτι εχει εξατμιστεί αρκετό νερό, τοτε μη διστάσετε να προσθέσετε ακόμα παραπάνω.
Οταν ψηθούν καλά τα μόσφιλα μας και το χρώμα του νερού ειναι ενα βαθύ (λίγο θολό) κιτρινοκαφέ, τοτε μπορείτε να αφαιρέσετε τα μόσφιλα και να σουρόσετε (κουλιάσετε που λέμε στην Κύπρο) το ζουμί απο ενα αρκετά λεπτό σουροτήρι για να φκεί ωραία η μαρμελάδα.
Σε αυτο το σημείο μερικοί προσθετουν και μερικά καθαρισμένα μοσφιλα αλλα επειδη ειναι πολλά χρονοβόρο αποφάσισα να μην τα προσθέσω τζαι να καμω την μαρμελάδα ετσι κλασσική και απλή.
Μετα μετρούμε το υλικό μας. Για καθε ποτήρι απο το ζουμί, προσθέτουμε 1 ποτήρι ζαχαρη τζαι βραζουμε την μαρμελάδα μας σε δυνατή φωτιά. Οταν η μαρμελάδα μας αρχίζει να γινεται πιο πηχτή τότε προσθέτουμε το κιούλι και το αφήνουμε να βράσει μέσα για κανένα δεκάλεπτο.
Η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη οταν αμα την ανακατευουμαι, αρχιζει και πήζει πριν πέσει ολη που την κουτάλα οπως στην φώτο εδω. Εδώ βλέπετε την θεία μου εν δράση.
πρασινουδα ειναι η αγαπημενη μου μαρμελλαδα!εκαμνεν την η μαμμα μου οταν εμπορουσεν.παρτες στο γυναικοπαζαρο τζιαι εννα θελω τρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ερωτημα ειναι αν μου εμειναν τρεις! Αν εχω θα σου φέρω! :)))
Διαγραφήμπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)))
ΔιαγραφήΗ αγαπημένη μου μαρμελάδα. Ever.
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))))))))))
ΔιαγραφήΤζιαι εμέναν εν η αγαπημένη μου!! Στείλε κανέναν ποτσίν ποδά κόρη :) Ξέρει κανένας πως τα λαλούν στο Ελλαδιστάν πέρκι συνεννοηθώ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνιξερω πως λαλουν τα μοσφιλα στην Ελλάδα! Εψαξα το λιο αλλα εν καταλήγω καπου. Εν πιο ευκολο απλα να στειλουμε ενα βαζούδιν! :)))
Διαγραφή(Good to hear from you κορη! :)))
Δεν υπάρχουν καλή μου μοσφιλιές στην Ελλάδα. Είναι δέντρο καθαρά κυπριακό. Αν θέλεις μπορείς να πάρεις μαζί σου λίγα μόσφιλα όταν πηγαίνεις στην Κύπρο ή να ζητήσεις από τους δικούς σου να σου στείλουν με courier. Αξίζει τον κόπο.
Διαγραφήχθεςν4/10.2016 η μητέρα μου αγόρασε τα μόσφιλα προς 5€ το κιλό. Θεωρώ ότι είναι υπερβολική η τιμή αυτή αλλά... τι να πει κανείς όπως έχουν γίνει σήμερα τα πράγματα. Πραγματικά όμως είναι η καλύτερη μαρμελάδα που βγαίνει στη Μεσόγειο καθώς προέρχεται από άγρια φρούτα που δεν υποβάλλονται σε λίπανση. Ιδανική για τα μωρά μας.
Γκόρτσια ή αγραπίδια ή άγρια αχλάδια
ΔιαγραφήΚραταιγος η τρικοκια λεγεται κ ειναι γεματη η ελλαδα απο αυτα. Το ανθος της μαζι μετα φυλα της σε τσαι ειναι το καλυτερο φαρμακο για την καρδια. Στην ελλαδα το λεμε η τροφη της καρδιας. Επισης λυπαμαι πολυ που οι αδελφοί κυπριοι αποκαλουν την χωρα μου ελλαδισταν
ΔιαγραφήΜουσμουλα;
Διαγραφήδεν τόχω ξανακουσει!! ενδιαφέρον!!!! καιγλυκό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλήχρονια!! με υγεία!
Καλή χρονια!!! :))))))
ΔιαγραφήΟξά μόσπιλον ? :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλον το μόσφιλον, και αλλον το μέσπιλον! :-)
Διαγραφήαν δεν μπει κιουλι πειραζει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειραζει. Απλα διά του ενα ξεχωριστό αρωμα. :-)
Διαγραφήοκ ευχαριστω!!
ΔιαγραφήΕγώ πάντως δεν βάζω κιουλι. Έχουν πολύ δυνατό άρωμα από μόνα τους τα μόσφιλα. Γίνεται πολύ ωραία και τέλειο χρώμα.
ΔιαγραφήΜπράβο καλη μου με εβγαλες απο το κόπο να ρωτώ δεξια-αριστερα για τη συνταγή. Ευχαριστω
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα τα MΟΣΣΙΛΑ ΟΧΙ Μόσφιλα τα λένε Γκόρτσια αλλά δεν τα ξερουν πολλοί και δεν ξέρουν ότι γίνονται μαρμελάδα ή τα τρώς μόλις είναι ώριμα //Την έφτιαχνε η μαμά μας και είναι η πιο υπέροχη μαρμελάδα που μπορει κάποιος να φάει ....καλές επιτυχίες Τις Γκορτσιές τις βρίσκεις στις όχθες των περιβολιών είναι δέντρα με αγκάθια και κίτρινα στο χρώμα ταSτην Ελλάδα τα μόσφιλλα τα λένε Γκόρτσια αλλά δεν τα ξερουν πολλοί και δεν ξέρουν ότι γίνονται μαρμελάδα ή τα τρώς μόλις είναι ώριμα //Την έφτιαχνε η μαμά μας και είναι η πιο υπέροχη μαρμελάδα που μπορει κάποιος να φάει ....καλές επιτυχίε Τα δέντρα αυτα είναι αγρια με αγκάθια τα γκόρτσια μικρά , κάτι σαν αχλάδια πολύ μικρα ΚΙΤΡΙΝΑ .Τα βρίσκεις στην περιοχη της Παιανίας προς το βουνό , στο Αγ Ανδρέα ,Μαραθώνα Σούνιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα σχόλιο απο κάποιον αναγνώστη που δυστυχως δεν τον αφήνει ο blogger να αφησει σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητoί φίλοι,
έκανα εκτεταμένη έρευνα για την ονομασία του μόσφιλου στην Ελλάδα και ορίστε τι ανακάλυψα. Το λατινικό όνομα του δέντρου είναι Crataegus azarolus.
Οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμαζαν Μεσπλιά, εξ ου και το όνομα στα κυπριακά. Στα αγγλικά ονομάζεται Mediterannean hawthorn, ενώ σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας καλείται
τρικόκκια ή τρικουκκιά, λόγω των τριών κουκουτσιών που περιέχει. ¨Οσον αφορά τα «γκόρτσια» που εισηγείται άλλη φίλη, αυτά είναι ένα είδος αγριοαπιδιών.
Σε ορισμένες περιοχές της Κύπρου ( για παράδειγμα στη Λεμεσό ), τη μαρμελάδα μόσφιλο την ονομάζουν »λαδάπι» Φ.Ν.
Άγαπητή Πρασινάδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβρασα και εγώ μόσφιλα, έκανα όλη την διαδικασία, δεν ξέρω τι να κάνω διότι δεν πήζει και φοβάμαι μήπως ζαχαρώσει στο πολύ βράσιμο. Την προηγούμενη φορά ήταν τέλειο τζελ, αυτή την φορά είναι περισσότερη ποσότητα το υγρό. Θα μπορούσες να μου πεις τι να κάνω; ΑΛF
Απο την ποσοτητα ζουμι + ζάχαρη, όταν τελειώσεις θα είσαι περίπου στο μισο. Οταν σηκώνεις την κουτάλα και σταζει η μαρμελάδα και οι τελευταίες σταγονες δεν πέφτουν απο την κουτάλα ή πήζουν και αρκούν να πέσουν τοτε εν έτοιμη. Οταν κρυώσει θα γινει ενα ωραίο μέλι....αν την θέλεις πιο πηχτή ψησε την παραπάνω.
ΔιαγραφήΘα ετοιμάσω ενα ποστ τουτες τις μέρες για να μοιραστω τα μυστικά που ανακάλυψα τωρα που αισίως εκαμα την διαδικασία καμια δεκαριά φορες.
δεν ειναι τα< μοσφιλα τα γκορτσια εζησα αρκετα< χρονια στην Ελλαδα και τα δοκιμασα τα γκορτσια ειναι αγευστα ωμα'
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά προτιμώ στη μαρμελάδα να ύπάρχει όλο το ψαχνό από τα μόσφιλα. Μόλις βράσουν τα διαλύουμε με τα χέρια (όταν φυσικά κρυώσουν) αφού προηγουμένως με ένα μαχαιράκι αφαιρέσουμε τη μαύρη κορυφή τους. Μετά μετράμε τον πολτό και προσθέτουμε ίση ποσότητα ζάχαρης. Για όσες έχουν πρόβλημα στην πήξη, να ξέρουν ότι ένα 'κόλπο" είναι η προσθήκη ενός ολόκληρου μήλου χωρίς τη φλούδα του, μέσα στον πολτό που βράζει. Το μήλο χρησιμοποιείται σε όλες ή σχεδόν σε όλες τις μαρμελάδες αφού λειτουργεί σαν πηκτίνη. Η μαρμελάδα αυτή δεν βγαίνει διαυγής όπως όταν χρησιμοποιείτε μόνον τον ζωμό αλλά είναι γεμάτη από γεύση μόσφιλου. Φιλικά. Θεοδοσία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι αφαιρούμε τα κουκούτσια και κρατάμε καθαρό τον πολτό.
ΔιαγραφήΝομίζω γκόρτσια λέγουν οι πανωμερίτες τα πολεμίθκια, τα άγρια καφέ απίδια (αχλάδια).
ΔιαγραφήΤα μόσφιλα ευδοκιμούν μέχρι την Σύμη (στα Δωδεκάνησα), λίγο πιο βόρεια από την Ρόδο. Μέχρι εκεί όμως.
Δεν έχουν εντοπιστεί στην Κω ή πιο πάνω.
Τα μόσφιλα στην Σύμη λέγονται τρίκοκκα.
Στην Ελλάδα τα μοσφιλα είναι ο κραταιγος
ΑπάντησηΔιαγραφή