κάμετε κλίκκι την φωτογραφίαν να δείτε πιο μιάλην...
Σήμερα που λαλείτε έκαμνα μακαρόνια με τα σπαράγγια (που εν εποχή τους δακάτω) τζιαι είδα το κουκκουρούιν τζιαι ήρτεν μου έμπνευση.
Πιάννουμεν έναν ποξαμάτιν που τα πολλά σκλερά, τα αρκατένα κάμνουν π.χ. αλλά όι τα αφρούγια γιατί εννά μαλακώσουν πολλά. Βάλλουμεν το σε έναν μπολούιν. Τρίφουμεν τομάταν τζιαι βάλλουμεν την πουπάνω με τα ζουμιά της. Βάλλουμεν κρεμμυδούιν φρέσκον, ρίγανην, αλατοπίπερον τζιαι πόλικον λάδιν. Το ποξαμάτιν μαλακώννει με τα ζουμιά τζιαι γινίσκεται πολλά ωραίον.
Στην Κρήτην βάλλουν φέτταν, κάποτε τζι ελιές, έτο ότι σας κάμνει μεράκκιν βασικά. Συνοδεύκεται με μιαν ζιβάναν παγωμένην.
Ντάκος στην Κρήτη λέγεται το παξιμάδι σε σχήμα φέτας ψωμιού που διπλοφουρνίζεται. Ντάκοι, ντακουλάκια ή ντακάκια (τα πιο μικρά) είναι αυτές οι φετούλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όλοι οι υπόλοιποι το μάθανε σε συνδυασμό με ντομάτα και ξινομυζήθρα καθιερώθηκε να λέγεται ντάκος ολόκληρο το πακέτο :-)
Εμείς δηλαδή λέμε: "Ήφαγα οψάργας ένα ντάκο με μια ολιά ντομάτα" ή "ήφαγα ένα ντάκο με μια ολιά λάδι και μπόλικο αλάτσι"... :-)
mmmh!
ΑπάντησηΔιαγραφήareskoun mou oulla toutou tou eidous!
twra teleutai sth douleia trwme kati polla paromoio, "frisella" poksamatin italikon, moushefkeis to llion tziai meta ladint tomata. Akoma na tripseis panw tziai llion skortin!
Ευχαριστώ τον πρώτο σχολιαστή, εδικαιώθηκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρέσκει μου εμένα τούτο το φαούδιν, αλλά φακκά μου το ποξαμάτιν που μουλιάζει, νομίζω αν ήταν ψωμί φρεσκοτηγανισμένο ή φρεσκοφρυγανισμένο είναι πιο μιάμ, αν και όχι παραδοσιακό ασπούμε. Αλλά από πότε μας κόφτει;