Πριν λίγες μέρες ήρθαν για φαγητό ένα ζευγάρι φίλοι, εκ των οποίων η κοπέλα είναι χορτοφάγος. Ευτυχώς το επληροφορήθην εγκαίρως γιατί ήμουν ικανή να βάλω μέχρι και στη σαλάτα μπέικον (νοστιμίζει τα πάντα το άτιμο, εν η αλήθκεια).
Ήρτε μου η ιδέα για χορτοφαγικό μουσακά που δεν είναι και η
συνταγή. Το πρόβλημα με τον μουσακκά εν ότι εν μπελαλίδικο φαΐ, αν δεν
καθαρίζεις συνέχεια ενόσω μαειρεύκεις, κάμνεις την κουζίνα λιλίchια (τι
υπέροχη λέξη, εν η νέα μου αγαπημένη λέξη). Ήθελα μόνο να δω αν
χρειάζεται κάποια επεξεργασία η σόγια πριν την βάλω στο τηγάνι, μην πάθω
όπως όταν έκανα ρεβυθοκεφτέδες που ήμουν φοιτήτρια και έτρωα τελικά
στραγαλοκεφτέδες.
Θα χρειαστείτε:
- 7-8 μέτριες μελιτζάνες
- 7-8 κολοκούθκια
- 600 γρ (ή και περισσότερο) σόγια τριμμένη
- 1 κρεμμύδι μεγάλο
- 2-3 κρεμμυδάκια φρέσκα
- 1-2 σκελίδες σκόρδο (προαιρετικά)
- λίγο κρασί άσπρο (προαιρετικά)
- 1-2 τομάτες κονσέρβα
- ελαιόλαδο ή/και βούτυρο για το τηγάνισμα
- αλάτι, πιπέρι
- Μαϊντανό (προαιρετικά)
- μπαχαρικά της αρεσκείας σας. Εγώ έβαλα: ένα κομματάκι κανέλα, λίγη δάφνη, 5-6 κόκκους πιπέρι (έφκαλα τα ούλλα πριν το βάλω στο ταψί, βέβαια!), λίγο μοσχοκάρυδο τριμμένο και λίγη αρτυσιά τριμμένη
Για την μπεσαμέλ:
- 2 ποτήρια γάλα
- 1 γεμάτη κουταλιά κορν φλάουαρ
- 1 γεμάτη κουταλιά αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- μισό κύβο Μάτζι λαχανικών
- λίγο βούτυρο
- αλάτι, πιπέρι
- τυρί τριμμένο (της αρεσκείας σας)
- μοτσαρέλα (για πουπανωπροίτζιν)
Σκεύη/άλλα υλικά που καλό είναι να έχεις:
- ένα τηγάνι με επιφάνεια γκριλ
- λαβίδα για να γυρίζεις τα λαχανικά
- ένα μεγάλο τηγάνι για να φτιάξεις τη γέμιση
- ένα ταψί μέτριου μεγέθους. Εγώ χρησιμοποιήσα το κλασικό στρογγυλό ταψί για τάρτες, διαμέτρου περίπου 22 εκ. Έχει και τα καλά του και τα κακά του, δες παρακάτω
- απορροφητικό χαρτί κουζίνας
- ξύλινη σπάτουλα
- αυγογδάρτη (χτυπητήρι των αυκών)
Κόβεις τις μελιτζάνες τζιαι τα κολοκούθκια καθέτως, αλατίζεις ελαφρώς και ξεκινάς να τηγανίζεις τα κολοκούθκια. Η λύση που ήβρα πιο εύκολη τούτη τη φορά ήταν ένα τηγάνι τύπου "σχάρα": και πιο υγιεινό μαγείρεμα (ελάχιστο λάδι) και ελέγχεις το πόσο ψήνονται τα λαχανικά χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά να ανοιγοκλείνεις την πόρτα του φούρνου για να ελέγχεις το γκριλ.
Αλατίζεις καλά τις μελιτζάνες και τις βάζεις σε ένα σουρωτήρι (ποτζείνο των μακαρονιών). Από πάνω καλύπτεις με χαρτί κουζίνας και βάζεις και κάτι για να τα πιέζεις προς τα κάτω, π.χ. κονσέρβες. Αυτό γίνεται για να βγάλουν την πικράδα τους οι μελιτζάνες.
Βγάζοντας τα λαχανικά από τη φωτιά, καλό είναι να τα ακουμπάς σε πιάτο που έχεις καλύψει με απορροφητικό χαρτί κουζίνας, να τραβήξει τα υγρά τους. Συνεχίζεις με τις μελιτζάνες. Καλύτερα να μην τις πλύνεις να φύγει το αλάτι, αλλά να τις σκουπίσεις με απορροφητικό χαρτί (μεγάλο σουξέ το απορροφητικό χαρτί).
Στο μεταξύ, φτιάχνεις και τη γέμιση: πρώτα, ετοιμάζεις τη σόγια. Ζεσταίνεις 1 εώς 1,5 λίτρο νερό σε μία κατσαρόλα και ρίχνεις μέσα την θρυμματισμένη σόγια. Χαμηλώνεις τη φωτιά και αφήνεις 4-5 λεπτά να βράσει η σόγια. Σουρώνεις σε κανονικό σουρωτήρι μακαρονιών και πιέζεις το μείγμα να φύγει το πολύ νερό. Εν τω μεταξύ, ψιλοκόβεις τα κρεμμύδια και το σκόρδο και τα ρίχνεις στο μεγάλο τηγάνι, σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά. Αφού τα κρεμμύδια γίνουν διάφανα, ρίχνεις και τη στραγγισμένη σόγια μέσα και τηγανίζεις σε χαμηλή φωτιά αρκετή ώρα, περίπου 10-15 λεπτά. Προσθέτεις και το κρασί (το περισσότερο θα το απορροφήσει κατευθείαν η σόγια), αφήνεις 1-2 λεπτά και προσθέτεις τα μπαχαρικά σου και τις τομάτες κονσέρβα.
Μια μικρή σημείωση όσον αφορά τις τομάτες κονσέρβα. Έχω παρατηρήσει ότι γενικά οι κονσέρβες με ολόκληρες τομάτες είναι καλύτερες στη γεύση από αυτές με τις ψιλοκομμένες, δεν ξέρω γιατί. Νομίζω και ο
Τζεννάρο κάπου το είπε αυτό. Επομένως, αγοράζω πάντα κονσέρβες με ολόκληρες τομάτες αλλά φροντίζω πριν να τις κόψω λίγο, με τον εξής απλό και "καθαρό" για τα σκεύη και τους πάγκους σου τρόπο: Παίρνω ένα μακρύ καλά ακονισμένο μαχαίρι, ακουμπώ την ανοιγμένη κονσέρβα με όλο της το περιεχόμενο μέσα στη βούρνα και κόβω τις τομάτες ενόσω βρίσκονται μέσα στη κονσέρβα. Γαμάτο;
Αφήνεις τελοσπάντων το μείγμα να ψηθεί αρκετή ώρα, μέχρι να εξατμιστούν τα νερά της τομάτας και συνεχίζεις με το τηγάνισμα...
Αφού τελειώσεις με αυτά, βάζεις και τον μαϊντανό (εγώ δεν χρησιμοποίησα) και ξεκινάς να τα βάζεις στο ταψί:
Πρώτα, μία στρώση μελιτζάνες. Να είναι αρκετά πυκνές μεταξύ τους. Μετά, μία στρώση μείγμα σόγιας. Μετά, κολοκυθάκια και ξανά σόγια. Μετά μελιτζάνες και ξανά σόγια. Εν τω μεταξύ, αν θέλεις, προσθέτεις και λίγο τριμμένο τυρί ανάμεσα στα στρώματα, έτσι για παραπάνω τσαχπινιά!
Ετοιμάζεις τη μπεσαμέλ, βάζοντας όλα τα υλικά μαζί σε μία κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά και ανακατεύοντας συνεχώς με τον αβγογδάρτη για να μη σβολιάσει/ να μη πιάσει από κάτω. Πιστέψτε με, πήζει ακόμα και χωρίς αβγό! Απλώς δεν έχει τόσο έντονο χρώμα. Το τριμμένο τυρί μόνο φρόντισε να το βάλεις
τελευταία στιγμή μέσα στη μπεσαμέλ. Στρώνεις και τη μπεσαμέλ από πάνω, βάζεις και φέτες μοτσαρέλα και βάζεις σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 45 λεπτά με μία ώρα, ή μέχρι να ροδίσει καλά η μπεσαμέλ. Εγώ χρησιμοποίησα πάνω-κάτω αντίσταση και τα τελευταία 10 λεπτά άλλαξα σε αέρα, αλλά γενικά συνήθως χρησιμοποιώ τον φούρνο στον αέρα.
Το να χρησιμοποιήσεις ενα ταψί στρογγυλό, όπως αυτό που χρησιμοποίησα εγώ και που συνήθως χρησιμοποιείται σε τάρτες έχει και τα καλά και τα κακά του:
Τα καλά:
Πρώτον, είναι πολύ εντυπωσιακή η παρουσίαση. Φαίνεται όπως την τούρτα!! Δεύτερον, αφαιρείς αμέσως το γύρω και το πλένεις, οπότε είναι και πιο εύκολο να καθαρίσει.
Όμως έχει και κάποια αρνητικά:
αυτά τα σκεύη δεν είναι σχεδιασμένα για φαγητά με σάλτσες και πολύ πιθανόν να τρέξει η τομάτα από κάτω. Αν θα ετοιμάσεις αυτό το φαγητό από πριν και θα το ψήσεις τελευταία στιγμή, πρέπει οπωσδήποτε να το βάλεις σε ένα πιάτο για να μεν τα κάμεις λιλίtchia! Επίσης, όταν θα το βάλεις στο φούρνο να ψηθεί, καλό είναι να το βάλεις μέσα σε ένα ταψί και όχι πάνω στη σχάρα, για να μη λερωθεί ο φούρνος. Ακόμα καλύτερα, βάλε και ασημόχαρτο ανάμεσα στο σκεύος και στο ταψί!
Ελπίζω σύντομα να έχω χρόνο και να γράψω και για την τυρόπιτα που έφτιαξα για το χορτοφαγικό μενού εκείνης της βραδιάς! Η σαλάτα ήταν αυτή
η ασιατική του Jamie που έβαλα σε προηγούμενο ποστ, αλλά χωρίς, φυσικά, το κρέας της γαλοπούλας!