Το γκαθπατσιο, εν η κρυά σούππα που τες πιο πολλές φορές πίνεται στο ποτήρι τζιαι ήταν το φαϊ των γεωργών της Ανδαλουσίας που εθέλαν κάτι δροσιστικό, θρεπτικό τζιαι που τα υλικά να τα έχουν γιώρκιν άμμαν επηένναν στα χωράφκια μες τον λάλλαρον.
Τζιαι το πρώτον του ανίψιν εν το Σαλμορέχο της Κόρδοβας. Πιο παχυρευστον που το γκαθπατσιο. Πάει πολλα μες τον πυρουλλον.
Θέλεις
Καμιαν 10ρκά τομάτες ζουμερές τζιαι κότσινες
Θκυοτρείς φέττες ψωμιν άσπρο μπαγιάτικο
Θκυοτρία κουννιά σκόρτον
Λάδι καλό
Ξύδι άσπρον ή κότσινο, μέν βάλεις μπαλσάμικο, εν κάμνει.
Θκυοτρία αυκά βραστά σφιχτά
Ένα μονόσιερο χαμόν σερράνο για ιμπέρικο (ότι σηκωννει η πούγκα σου) κομμένο κυβούθκια
Άλας
Κόφκεις τες τομάτες τζιαι το ψωμί σε κομματούθκια, βάλλεις λάδι καλό (μέν το τσιγκουνευτεις, θέλει κάμποσον το διπλάσιον αποτι θα έβαλλεν ενας καλαμαράς στη χωριάτικην του), βάλεις το σκορτίν τζιαι το άλας τζιαι χτυπάς τα καλά στο μπλέντερ να γινουν ένας πορτοκαλλής χυλός. Αν δεις τζιαι εν πολλα νερουλλον βάλλεις αλλο λλίον ψωμί.
Αν δεις τζιαι εν ε πορτοκάλλεψεν εν που εν έβαλες αρκετο λάδι. Βάλλεις το ξυδι, όσον θα έβαλλες στη σαλάτα σου τζιαι αφήνεις το στο ψυγειον ωσπου να κρυάνει καλά.
Σερβίρεις το κρυόν σε πιάτα βαθουλλα ή σε κουππούες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου