Birdie nam-nam soup

Αν σου αρέσκουν τα καυτερά ντήαρ ανάγνωστερ sahib, εννα σου αρέσει τζιαι τουτη η σουππουα, εφλόμοσα σας στο κολοτζιν το κοτσινο τωρά τελευταία, αλλα ίντα να κάμω. Θκυο πλάσματα είμαστεν τζιαι πρέπει να το φάμεν πριν να χαλάσει.

Θέλεις

1 ½ φλυτζάνι κολοτζι κοτσινο

½ φλυτζάνι ριζα που σέλινο

3 πατάτες μέτριες

1 πράσον ή ενα κρεμμυδι

1 καρόττον

2 τομάτες ζεματισμένες τζιαι ξιπετσισμένες

2 κουννιά σκόρτον

2 κουταλάκια πιπερίριζα τριμμέννη στον τρίφτη
λλίον λάδι

2 κουταλάκια καυτερή πάστα κάρυ ινδική, εγω έβαλα vindaloo

Μπαχαρικά:

αρτισιάν, κολιανδρο ξερό αλεσμένο, σκόνη κάρυ, εγω έβαλα madras περίπου ½ κουταλάκι που το καθένα.

Αλάτι

για το σερβλιρισμα

μισο φλυτζάνι γιαουρτι στραγγιστό

κολιανδρο φρέσκο

πίττες

Τσιγαρίζεις το πράσο, το σκορτίν τζιαι τη πιπερόριζα με τη πάστα κάρυ τζιαι ούλλα τα μπαχαρικά να μυρίσουν καλά. Προσθέτεις τα λαχανικά κομμέννα μιτσια μιτσια τζιαι τσιγαρίζεις τα καλά. Βάλλεις νερό να τα χώσει, αφήνεις τα να βράσουν ωσπου να μαλακώσουν τζιαι διας τους μιαν με το μιξεράκι να γινουν κρέμα.

Ανεκατωννεις το γιαουρτιν καλά καλά να γίνει κρέμα τζιαι να μέν εσιει κουτρουβούθκια τζιαι βάλλεις σε κάθε πιάτο περιπου μια κουταλλιά.

Βάλλεις φρεσκοκομμένο κολιανδρο πουπάνω τζιαι σερβίρεις με πιττουες καπηρωμένες.

Αν σου φκεί πολλά καυτερή, βάλε παραπάνω γιαουρτίν, μετριάζει την κάψα.

Υγρό κέικ σοκολάτας για άτσαλους

Παρόλο πουμε βάση τα γονίδια έπρεπεν να είμαι μάστρος, τα γλύκα εν μου πολλογιουτούν. Αλώπως εν επειδή εν τα τρώω τζιαι εν βάλλω ούλλον μου το μεράκκιν. Μπόρει τζιαι να ενει επειδή εν πολλά αυστηρές οι συνταγές ζαχαροπλαστικής, γραμμάρια ακριβώς τζιαι ιστορίες. Αλλά ελα που έχω ενα λήξην σπίτιν που θέλω τζιαι να τον καλοκρατώ (μάμμα ακούεις;)!

Τουτη η συνταγούα εν πανευκολη τζιαι πετυχάινει πάντα. Eδωκεν μου την η αρφή μου, που εσιει τα γονίδια...  άμαν μου πετυχαίνει εμένα, σημαίνει μπορουν ουλλοι να την κάμουν. Αν εισαι της σιοκολάτας, εννα σου αρέσει πολλά.

Θέλεις

250 γρ. Καλή μαύρη σιοκολάτα με περίπου 60% κακάο.

250 βούτυρο

200 γρ.ζάχαρη

6 αυγά, (πάντα βιολογικά που κότες χαρούμενες και ισορροπημένες)

100 γρ. αλευρι

ή

αν θέλεις να βάλεις κουννες:

50 γρ. αλευρι τζιαι 100 γρ. θρυμματισμένες κουννες, εγω έβαλα φουντούκκια. 

Πιασε ετοιμα θρυμματισμένα εγω ειχα ολοκληρα με το φυλλον (ειδες αμαν στείλεις τον αντρα μπακκάλλην) τζιαι ηταν μεγάλη φασαρίαν να καβουρδίζω, να ξιφυλλίζω τζιαι να λιώννω κούννες, ασε που εγέμωσα την κουζίνα φουντουκκόφυλλα τζιαι έθελεν τεκκάλεμιτ μετά.

Το λοιπόν, στο θέμα μας...

Βάλλεις το φουρνο στους 200 βαθμους να βράσει.

 Κοφκεις τη σιοκολάτα τζιαι το βουτυρο κομμάθκια τζιαι βάλλεις τα σε χαμηλή φωθκια να λιώσουν μαζι.

 Χωρίζεις τα αυκα. 

Στους κρόκους βάλλεις τη ζαχαρη τζιαι χτυπάς τα να γίνουν αφρός.

Τα ασπράδια χτυπάς τα να γίνουν αφρος, αλλα οι μαρέγκα.

 Μολις κρυωσει λλίον η βουτυροσοκολάτα βάλλεις μέσα τον μειγμα κροκος -ζάχαρη τζιαι ανεκατωνεις καλά με το κουτάλι. Μετα προσθέτεις τα ασπράδια τζιαι παλε ανεκατωννεις καλά. Bάλλεις λλιον λλιον το αλευρι, τζιαι τες κουννες, αν θα βάλεις, τζιαι ανεκατωνεις πάλε καλά.

Βάλε το μειγμα σε στρογγυλή φόρμα 26-28cm , ποτζεινη που αννοιει που τα πλάγια τζιαι

ψήσε στους 200 βαθμούς για 25 λεπτά. ετσι λαλει η συνταγη.

Στο φούρνο μου γίνεται σε 20 λεπτά, βασίκα στα 20 λεπτα βάλε μια οδοντογλυφίδα, στες ακρες του κεικ πρεπει να φκαιννει καθαρη, στη μέσην του κέικ πρεπει να φκαιννει λερωμενη, αφου το παναυριν ουλλο ενει να εν υγρόν το κέικ μεσα.

Αν θέλεις βάλλεις τζιαι γλάσο σιοκολάτας πουπάνω.

Μακαρόνια με κολοκούθκια τζιαι φέττα

From Pasta with courgettes and fetta

Υλικά (για 4 πεινασμένους)
1/2 κιλό μακαρόνια (ότι θέλετε)
3-4 κολοκούθκια μιτσιά, κομμένα ροδέλλες
200 γρ. φέττα
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρτο, πολλά πολλά ψιλοκομμένο
λάδι
θκύοσμη
Εκτέλεση
Σε έναν τηάνιν σοτάρετε τον σκόρτο τζιαι το κρεμμύδι μέσα σε λλίον λάδι. Βάλτε μέσα τα κολοκούθκια τζιαι νικατώστε τα για 1-2 λεπτά. Εγώ κάποτε καθαρίζω τα γιατί η φλούδα πικρίζει μέσα-μέσα. Λουβήστε τον θκυόσμη μέσα. Βάρτε λλίο νερό, ώσπου να μισο-χώσει τα κολοκούθκια, κλείστε το τηάνι με το στούππωμα τζιαι αφήστε το να σιγοψηθεί για περίπου 20 λεπτά, νικατώννοντας το μέσα-μέσα. Έτσι τα κολοκούθκια γίνουνται στον ατμό παρά τηανητά, εν πολλά πιο ελαφρύ το φαΐν έτσι. 
Άμαν μαλακώσουν τα κολοκούθκια, λουβήστε μέσα τη φέττα τζιαι νικατώστε τα μαζί για 1-2 λεπτά. Το σος ετέλειωσεν. Στο μεταξύ έπρεπε να κάμνετε τα μακαρόνια σας. Βράστε τα σε νερό με λλίον άλας όσην ώρα λαλεί στο πακκέττο. Στραντζιήστε τα τζιαι νικατώστε τα με τα κολοκούθκια. Έτοιμον. 




Made with Slideshow Embed Tool

Σούπα μου πες με κολότζι κότσιηνον

Δακάτω στην Κρυοχώρα εν τζιαιρός που φκαίνουν τα κολότζια τα κότσιηνα. Τζείνα που κάμνουμεν κολοκοτές. Δακάτω εσιει πολλών ειδών, φκαίνουν τζιαι σε μιτσίν, γιατι το τοππάκκιν το μεγάλον θέλεις εναν μήνα να το φάεις. Τζιαι κάμωεί πολλά ωραίαν τζιαι ευκολην σουππούαν!

Βουαλά:

Θέλεις:

3 φετζάνια κολότζι κοτσιηνο καθαρισμένο τζιαι κομμένο κομματούθκια.

2 μέτριες πατάτες κομμένες

μισο φεντζάνι ρίζα του σέλλενου καθαρισμένη τζιαι κομμένη, αν θέλεις

1 καρόττο κομμένο

2 κρομμύθκια

1 κουννί σκόρτον

λλίον βούτυρο

χυμό που μισό λεμόνι, ή πορτοκάλι

αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο

λάδι του κολοκόσπορου

ζωμό λαχανικών, σπιθκιάσιμον αν γίνεται

Τσιγαρίζεις στον βούτυρο το κρομμύδι τζιαι το σκορτίν να γλασάρει τζιαι σύρνεις μέσα τα λαχανικά τζιαι τσιγαρίζεις τα να μυρίσουν. Προσθέτεις τα λαχανικα, αλατι τζιαι πιπέρι τζιαι ζωμόν να τα χώσει καλά. Αφήνεις τα να βράσουν ωσπού να μαλακώσουν ούλλα τζιαι χτυπάς τα με το μιξεράκι να γίνουν μιά κρέμα, που να θυμίζει την κερκίδα της Ολλανδίας στο μουντιάλ. Πρσθέτεις φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο τζιαι τον χυμό λεμόνι, ή πορτοκκάλλι.

Σερβίρεις με μιαν τατσούαν λάδιν του κολοκόσπορου, τσιγκούνέυτου το λλίον γιατι εν πολλά εντονη η γευση του. Φαντάζουμαι οτι τζιαι λλίον μπαλσάμικο κάμνει.

Chicken Fajitas (the complete guide)

Αγαπημένο φαΐ οι fajitas με κοτόπουλο. Κάμνω όσο συχνα μπορώ. Είτε ούλλο το παναΰριν, είτε κάτι πιο απλό.
Πόψε έκαμα ούλλον το παναΰριν, τζαι εφάαμεν 8 άτομα, ε, τζι ένα μωρόν.

Βήμα βήμα ακολουθεί η συνταγή. Με κόκκνα είναι τα υλικά για να τα βρίσκετε εύκολα:

Κοτόπουλο και μαρινάτα κοτόπουλου (προηγούμενη μέρα κατά προτίμηση, ή έστω 2 ώρες πριν):

8 Φιλέτα στήθος κοτόπουλο

2-3 κόκκινες πιπεριές

2-3 πράσινες πιπεριές

1 ποτήρι ελαιόλαδο

1/2 ποτήρι χυμό λεμόνι

6 σκελίδες σκόρδο

1-2 κουταλάκια αλάτι

1-2 κουταλάκια πιπέρι

2 κουταλάκια κύμινο/αρτισιά αλεσμένη

5 κουταλιές soy sauce

2 κουταλιές τσίλι/tabasco

νερό όσο πάρει για να καλυφτεί το κοτόπουλο

fajita mix αν θέλετε, και μόνο τα μπαχαρικά μας κλπ, είναι μια χαρά.

Κόβετε το κοτόπουλο λωρίδες λεπτές και μακριές και το βάζετε σε ένα ταπεράκι.

Κόβετε τις πιπεριές σε λωρίδες και τις βάζετε σε άλλο ταπεράκι.

Στο κοτόπουλο βάζετε την περισσότερη μαρινάτα, στις πιπεριές λιγότερη, και στο κοτόπουλο βάζετε νερό να το καλύψει. (Και μπίρα μας κάνει, εμένα δεν μου αρέσει). Οι πιπεριές δεν χρειάζονται τόσο πολύ υγρό, μπορείτε απλά να ανακαινίσετε λίγο το ταπεράκι να πάει παντού και τελειώσαμε.

Αυτό γίνεται κατά προτίμηση την προηγούμενη μέρα για να μαριναριστούν αρκετές ώρες (εδώ ισχύει το the more the merrier).

Η μεγάλη μέρα (οκ επαράκαμα το):

2 κρεμμύδια ξερά

1 κουταλάκι μαύρη ζάχαρη

λίγο ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Την μέρα που θα ετοιμάσετε το φαΐ, κόβετε και το κρεμμύδι.

Το τηγανίζετε να μαλακώσει, να γυαλλίσει, να γλασάρει που λέει και η μάμα μου, και μετά ρίχνετε λίγη λίγη τη ζάχαρη, και ανακατεύετε να πάρει χρώμα παντού. Μιάμ, γλυκα κρεμμύδια!

Μετά τηγανίζετε τις πιπεριές, να μαλακώσουν κι αυτές, και μετά το κοτόπουλο. Τα στραγγίζετε απο τη μαρινάτα για να μην κάνουν μιά ώρα να ψηθούν.

Dip no 1:

Guacamole:

3 αβοκάντο ώριμα, να λιώνουν με το πιρούνι

λίγος χυμός λεμόνι για να μην μαυρίσει το αβοκάντο

1/2 κουταλάκι κύμινο

1 μικρή ψιλοκομένη ντομάτα

1/4 κουταλιάς τσίλι/tabasco

1 φρέσκο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

λίγο αλάτι

λίγο πιπέρι

λίγος κόλιανδρος φρέσκος ψιλοκομμένος

λίγη σκόνη τύπου maggie/knor (προαιρετικά)

λίγο γιαούρτι/sour cream

Λιώνετε τα αβοκάντο (είναι ωράια με το πηρούνι αντί με το μπλέντερ γιατί νοιώθεις τη γεύση του αβοκάντο αν τύχει να δαγκώσεις κανένα κομματάκι). Στραγγίζετε την ντομάτα, βάζετε τα υλικά όλα μές στο αβοκάντο, ανακατεύετε και διορθώνετε τις ποσότητες κατά προτίμηση. Με το γιαούρτι αραιώνει και απαλύνει η γεύση.

Dip no 2:

Pico de Gallo:

3-4 ώριμες ντομάτες

1-2 φρέσκα κρεμμυδάκια

λίγο τσίλι/tabasco

λίγο κόλιανδρο φρέσκο

λίγο ελαιόλαδο

λίγο αλάτι

Ψιλοκόβετε ντομάτες, κόλιανδρό, κρεμμυδάκια, στραγγίζετε την ντομάτα, ανακατέυουμε και έτοιμη η "σάλτσα".

Dip no 3:

Sour Cream/Γιαούρτι

(από υπεραγορές ή σκέτο γιαούρτι μας κάνει μια χαρά, δεν είμαστε και μεξικάνοι!!!)

Spice it up:

Jalapenos (καυτερά πιπεράκια διατηρημένα σε ξίδι)

Fajitas (μαλακές πίτες έτοιμες από υπεραγορές)

Για μένα αυτά είναι τα απαραίτητα για να φάω και να ευχαριστηθώ.

Ακολουθούν κάποια bonus.

Dip no 4:

Cheese dip (nacho cheese) - έτοιμο από υπεραγορές

Dip no 5:

Refried beans

1 κονσέρβα black beans

2-3 σκελίδες σκόρδο

αλάτι

ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Αφήνετε το λάδι να ζεσταθεί, κόβετε το σκόρδο μικρά κομματάκια, αφήνετε λίγο να μυρίσει το λάδι και βάζετε κουτακιά-κουταλιά τα φασόλια χωρίς το ζουμί τους. Λιώνετε με το πηρούνι κάθε κουταλιά και μετά προχωράτε στην επόμενη. Στόχος είναι να τηγανιστεί η σάρκα των φασολιών σιγά σιγά.

Το φαΐ:

Μέσα στην πίτα σας απλώνετε όποιο dip θέλετε, βάζετε ότι θέλετε, τυλίγετε και ΤΡΩΤΕ!

Λουφκιά με τομάταν τζαι πιπερκιές

Τούντην συνταγήν έμαθα την που τον Μαροκινόν που έσιει καφέ στη γειτονιάν μου. Έκαμα τζι'εγώ τες αλλαγές μου, τζιαι ιδού:

Λουφκιά (μια χούφτα το άτομον)
2 τομάτες ψημένες, ή πάστα τομάτας
2 πιπερκιές κότσιηνες, κατά προτίμησην τζιέρρατον
1 κρεμμύδιν
4 κουννιά σκόρτον
1 φύλλον δάφνη
Πιπέριν γλυτζιήν σκόνη
Λάχανα (εγώ εν είχα, έβαλα σπανάσιην.)
Σε όσους αρέσκουν τα καυτερά: 1-2 πιπερούθκια τσίλι. Εγώ έβαλα 1 πιπερούδιν Habanero τζαι έναν Chipotle. Εγίνην μέλιν.

Βάλλουμεν τα λουφκιά να φουσκώσουν που την προηγούμενην νύχταν ή το πρωίν. Αλλάσσουμεν το νερόν, τζαι βράζουμεν. Με μιαν κουτάλαν φκάλλουμεν τον αφρόν που τες ακαθαρσίες. Μόλις πάρουν μιαν βράσην βάλλουμεν αλλό λλίον νερόν. Αφήννουμεν να ψηθούν ώσπου να μαλακώσουν.

Ψιλοκόφκουμεν το κρεμμύδιν, το σκόρτον, τζαι τα πιπερούθκια. Βάλλουμεν το κασαρολλίν πας σε μέτριαν φωθκιάν, τζαι μόλις πάρει θερμοκρασίαν βάλλουμεν λλίον λάδιν καλόν. Άμαν βράσει λλίον τζαι τζείνον, βάλλουμεν το κρεμμύδιν, το σκόρτον, τα πιπερούθκια, την δάφνην, τζαι το πιπέριν σκόνη. Νεκατώννουμεν τα λλίον τζαι απολαμβάννουμεν τες μυρωθκιές τζαι τα χρώματα. Μετά που 5 λεπτά βάλλουμεν τζαι λλίην πάσταν τομάτας - εννά τραβήσει τα ζουμιά τζαι την ζάχαρην που εκατεβάσαν τα κρεμμύθκια τζαι παίρνει τζαι έναν υπέροχον χρώμαν. Κουλιάζουμεν τα λουφκιά, τζαι βάλλουμεν τα στο κασαρολλίν να βράσουν λλίον με ούλλα τ'άλλα πράματα τζαι να τραβήσουν γεύσην. Βάλλουμεν τες τομάτες τζαι τες πιπερκιές μες το πλεντερούιν τζαι διούμεν τους ν΄άψουν. Μετά γύρνουμεν μες το κασαρολλίν τζαι βάλλουμεν άλας. Μόλις καταστηθούν να εξατμιστεί το νερόν που τες τομάτες, βάλλουμεν ψιλοκομμένον το σπανάσιην. Αν θα βάλουμεν σπανάσιην προσοχή, εν θέλει πάνω που 5 λεπτά. Τα λάχανα θέλουν λλίον παραπάνω. Τρώμεν με ρύζιν (κατά προτίμησην καφέ), τζαι βεβαίως κάμποσον γιαούρτιν.

Σταφυλόπιττα!

Γιατί σου ακούεται περίεργο δηλαδή; Η μηλόπιττα εν καλύττερη; Τι έχει να ζηλέψει από την σταφυλόπιττα μου; Τίποτε, να σου πω εγώ, που εδοκίμασα τζιαι που τις θκιο!

Όπως έχω ξαναπεί, αρέσκει μου να χρησιμοποιώ εποχιακά υλικά, όποτε μπορώ. Το καλοτζιαίρι, ας πούμε, που είχαμε κεράσια καπάλιν επειδή εφέρναν μας που το χωρκόν (του Πέιπ, εγώ είμαι αστή ως γνωστόν), ήταν να λιώσουν που εν τα ετρώαμεν τζιαι έκαμα μια κερασόπιτα! Τη συνταγή ήβρα τη (που αλλού;) στο ίντερνετ τζιαι ήταν του Παρλιάρου, πολλά καλή.

Οπότε τωρά το φθινόπωρο που ήταν να λύσουν τα σταφύλια μες το ψυγείο, έκαμα την ίδια συνταγή, αλλά τούτη τη φορά αντί για κεράσια, έβαλα σταφύλια! Ήταν πολλά καλή έχω να πω, τζιαι τη δεύτερη φορά ήβρα τζιαι ένα κόλπο να χειρίζουμαι καλύτερα τη ζύμη (θα εξηγήσω παρακάτω).

Υλικά:
1 κρόκο αβγού για να αλείψεις τη ζύμη από πάνω (και με ολόκληρο το αβγό γίνεται, η αλήθεια είναι)

Για τη ζύμη:
250 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
185 γρ. βούτυρο παγωμένο και τεμαχισμένο σε μικρά κομμάτια
30 γρ. ζάχαρη (2 κουτ. σούπας)
50 γρ. νερό

Για τη γέμιση:
800 γρ. σταφύλι σουλτανίνα
50 γρ. ζάχαρη
1 κουτ. σούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Διαδικασία:
Ζύμη:
Βάζουμε στο μπλέντερ ή στο μίξερ όλα τα υλικά μαζί και τα «δουλεύουμε» μέχρι να προκύψει ένα ενιαίο ζυμάρι. Το καλύπτουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε στο ψυγείο για μισή ώρα να ξεκουραστεί.

Γέμιση:
Αν θα κάμεις κερασόπιτα, τότε απλώς σύρνεις ούλλα τα υλικά μαζί (γιατί τα κεράσια είναι ήδη χωρίς κοκκόνες οπότε τα ζουμιά τους εν έτοιμα να φκουν). Αν θα κάμεις όμως σταφυλόπιττα, τότε τραβάς τις ρόγες που το τσαμπί τους τζιαι σπάζεις τες λλίο με τα σιέρκα σου, ίσια να τρέξουν τα ζουμιά τους. Ήταν η πρώτη φορά που έκαμα σταφυλόπιττα τζιαι εφανήκαν μου πολλά τα ζουμιά, λες τζιαι ήταν να κάμουν το ζυμάρι να λύσει. Οπότε επέταξα ένα μεγάλο ποσοστό. Αναμιγνύεις μαζί τζιαι τα υπόλοιπα υλικά τζιαι νικατώννεις να παει παντού η ζάχαρη τζιαι το αλεύρι. Σοφή απόφαση, όπως διαπίστωσα στο τέλος.

Φύλλο + πίτα:
Ανοίγουμε τη ζύμη σε λεπτό στρογγυλό φύλλο πάχους 3 χιλ. Απλώνουμε το φύλλο σε ένα τσέρκι (στεφάνι) ζαχαροπλαστικής (ή ένα ταψί με αποσπώμενα τοιχώματα) διαμέτρου 20 εκ., φροντίζοντας να καλύψουμε και τα τοιχώματα. Ο,τι περισσεύει από το χείλος της φόρμας, το κόβουμε. Με τα περισσεύματα, φτιάχνουμε ένα δεύτερο φύλλο για να καλύψουμε την πίτα.
Τωρά, τούτο λαλεί το ο Παρλιάρος. Ο οποίος εν ο παsh-ζαχαροπλάστης τζιαι χειρίζεται το φύλλο μαστόρικα τζιαι δεν θεωρεί ότι πρέπει να εξηγήσει ΠΩΣ στο καλό θα μεταφέρεις το ανοιγμένο φύλλο από τον πάγκο στο ταψί. Το αποτέλεσμα ήταν στην κερασόπιτα να φκει έναν εκπληκτικό patchwork από το οποίο ξεχειλούσαν τα ζουμιά της γέμισης (γι'αυτό και δεν σας βάζω φωτογραφία). Όμως εγώ η αδαής ήβρα έναν τρόπο να μπορώ να αννοίω το φύλλο τζιαι να το βάλλω ακεραιο (ως επί το πλείστον) στο ταψί. Απλώς αννοίω το φύλλο πάνω σε ένα πλαστικό σανιδάκι κοπής τζιαι τζυλώ το σιγά σιγά μες το ταψί! Εννοείται πως πρέπει να πασπαλίσεις τον πάγκο εργασίας (βλέπε σανιδάκι) τζιαι το μαδράτζι σου με κάμποσο αλεύρι για να μεν κολλά το ζυμάρι!
Ένας άλλος τρόπος που είδα σε μιαν εκπομπή του foodnetwork (το οποίο τωρά τελευταία παρακολουθώ ανελλιπώς) είναι να τυλίξεις το φύλλο πάνω στο μαδράτζι τζιαι να το ξετυλίξεις πάνω που το ταψί σιγά σιγά. Φαντάζουμαι τούτος πρέπει να είναι τζιαι ο τρόπος του Παρλιάρου. Θα το δοκιμάσω ίσως την επόμενη φορά.

Χτυπάμε ελαφρώς τον κρόκο αυγού με 1 κουτ. σούπας νερό. Αλείφουμε με ένα πινέλο το φύλλο που έχουμε στρώσει στο σκεύος (τούτο το βήμα εν το έκαμα, αλλά απ'ότι ξέρω γίνεται για να ψηθεί καλύτερα το από κάτω φύλλο τζιαι να μην είναι υγρό) , απλώνουμε από πάνω τη γέμιση και σκεπάζουμε με το δεύτερο φύλλο.


Πιέζουμε περιφερειακά ώστε να κολλήσουν καλά τα φύλλα μεταξύ τους.Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 210° C.
Χτυπάμε ελαφρώς το ασπράδι αυγού και αλείφουμε με αυτό την επιφάνεια της πίτας. Πασπαλίζουμε με ζάχαρη και ψήνουμε στους 210° C για 15 λεπτά και στους 190° - 200° C για 25 λεπτά ακόμη.

Προσωπικά, εξέχασα να το "πασπαλίσω μα ζάχαρη" αλλά έμπειράζει, έτσι ήταν πιο υγιεινό. Η γεύση ήταν πολλά καλή, το ξινό του σταφυλιού ψημένο με την γλυκάδα της ζάχαρης εδέναν τέλεια (τωρά ακούγομαι σαν εκπομπή του foodnetwork αλλά τελοσπάντων). Τζιαι, όσο για τη γέμιση, ετρέξαν λλίο τα ζουμιά, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσα και να είχα πετάξει λίγο περισσότερο από το υγρό αλλά πάλαι ήταν καλό.

Πάει πολλά καλά με παγωτό βανίλια.