Πίτσα ναπολιτάνικη

Επανέρχομαι πάλαι στο βιβλίο του αγαπημένου μου Τζιεννάρο Κοντάλντο. Μια ακόμα συνταγή του που εδοκιμασα τζιαι είναι πραγματικά πολλά (πολλά!) καλή εν η απλή πίτσα. Έτσι όπως την κάμνει ο Τζιεννάρο το φύλλο της φκαίνει ελαφρύ αλλά τζιαι τραγανό όσο πρέπει, ούτε πολλά βαριά ούτε τίποτε.
Λοιπόν:
Για 2 μεγάλες πίτσες
Για τη ζύμη:
500 γρ. χωριάτικο αλεύρι
2 κουταλάκια αλάτι
10γρ μαγιά (κάμνει τζείνη μες το φακελάκι)
325 ml χλιαρό νερό
λλίη καπύρα τριμμένη για το ταψί (μπορείς να βάλεις τζιαι σιμιγδάλι)

Για τη γέμιση:
300 γρ τομάτες στην κονσέρβα, στρατζισμένες
4 κουταλιές ελαιόλαδο τζιαι ακόμα λλίο για πουπάνω
25 γρ τυρί Παρμεζάνα, τριμμένο ψιλό
λλία φύλλα φρέσκου βασιλικού ή ξερή ρίγανη
150 γρ μοτσαρέλλα, κομμένη ππάσα-ππάσα
αλάτι τζιαι φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Βάλλεις το αλεύρι σε ένα μπολ μαζί με το αλάτι. Διαλύεις τη μγιά μες το νερό τζιαι προσθέτεις σιγά σιγά στο αλεύρι, νικατώνοντας ώσπου να κάμεις ζύμη. Αν η ζύμη κολλά πολλά, βάλε ακόμα λλίο αλεύρι. Κάμε το μπαλίτσα τζιαι άφηστο λλίο να ξεκουραστεί, σιεπασμένο με πετσέτα, για 5 λεπτά. Πλάθεις λλίο το ζυμάρι για 5-6 λεπτά, ώσπου να γίνει smooth and elastic, μετά μοιράζεις το στη μέση. Σιουμαλίζεις το αλλό λλίο τζιαι μετά κάμνεις τζιαι τα δύο κομμάτια ένα, βάλλεις τα στο μπολ ή σε μια καθαρή πετσέτα (ο Τζιεννάρο λαλεί να είναι ελαφρώς βρεγμένη-υπόψιν όμως ότι εννα κολλήσει πάνω το ζυμάρι!!) τζιαι αφήνεις το κάπου βραστά για μισήν ώρα. Προσωπικά έβαλα το φούρνο στους 40 βαθμούς τζιαι έσυρα το μέσα! Πόμπα!

Στο μεταξύ, ετοιμάζεις τις τομάτες. Κόψε τις ππασα-ππασα, βάλε αλατοπίπερο τζιαι νικάτωσε.
Τρίφκεις τζιαι την παρμεζάνα να είναι έτοιμη.

Βάλε το φούρνο να βράσει στους 250 (αν δεν φτάνει τόσους πολλούς βαθμούς ο φούρνος σου απλώς βάρτο στο μάξιμουμ τζιαι ψήσε τες πίτσες λλίο παραπάνω)).

Απλώνεις λλίο αλεύρι σε έναν πάγκο καθαρό τζιαι μοιράζεις την ζύμη σε θκιο κομμάθκια. Δουλεύκεις τα σιγά σιγά ώσπου να ανοίξουν σε κύκλο 35-40 εκατοστά περίπου. Εχτές που εκαμα τη συνταγή αποφάσισα να κάμω 5-6 μικρές πίτσες αντί για 6 μεγάλες. Εδούλευκα το ζυμάρι πιο εύκολα, κρατώντας το που την άκρη τζιαι γυρίζοντας το σαν τροχό σχετικά γρήγορα - κάτι σαν τους Ιταλούς σεφ που αννοίουν το ζυμάρι πετάσσοντας το ψηλά; ε εγώ επέτασσά το φάρσα!- Η ζύμη πάντως πρέπει να είναι λεπτή λεπτή-σαν κρέπα ας πούμε αλλά προσοχή να μεν την shίσεις. Εννοείται ότι κάμνεις την άκρια λλίο πιο πασιά (εν εδοκίμασα ακόμα σταφτ κραστ). Βάλε κάμποσα τρίμματα καπύρας σε ένα σινί τζιαι βάλε πάνω τις πίτσες. Τούτη εν η μακράν καλύττερη λύση για να μεν κολλήσει η πίτσα στο σινί. Ούτε αντικολλητικά χαρκιά ούτε τίποτε τζιαι καθαρίζει μετά πανεύκολα το σινί.

Η φωτογραφία εν που άλλη φορά που έκαμα πίτσα οπότε τζιαι επροτίμησα να την κάμω ορθογώνια αντί όπως περιγράφω πιο πάνω.

Βάλε τη σάλτσα τομάτας πάνω στη ζύμη - όι πάρα πολλή γιατί εννά μουshέψουν. Βάλε τζιαι λλίο λαδούι, παρμεζάνα, τα φύλλα βασιλικού (ή τη ρίγανη) τζιαι την μοτσαρέλα. Ψήνεις στον καυτό (τζιζ) φούρνο για 7 λεπτά:πίστεψέ με εν αρκετά! Αν έσιεις τις δύο πίτσες σε ξεχωριστά σινιά, άλλαξέ τους θέση μεταξύ τους στα 4 λεπτά για να ψηθούν εξίσου. Φκάλλεις που το φούρνο, βάλλεις αλλό λλίο λάδι τζιαι τρώεις αμέσως!!

όι πως την έκαμα εγώ...αλλά ήταν πολλά καλή! (Grazzi, Genarro!)

Παρατηρήσεις:
1) Φωτογραφίες εν έβαλα γιατί εν κάπως δύσκολο να φκάλλεις μόνος σου φωτογραφίες ενώ τα σιέρκα σου είναι τίγκα στο αλεύρι
2) Μεταφράζοντας τούτη τη συνταγή που το βιβλίο του Τζιεννάρο εκατάλαβα (για άλλη μια φορά) πόσο περιγραφική είναι η αγγλική γλώσσα τζιαι πόσο λλίοττερο λεξιλόγιο σε τούτο το τομέα έσιει η ελληνική. Εμετέφρασα με "βάλε" τις λέξεις spread, drizzle, place in. Εμπειράζει. Εμείς έχουμεν ήλιο.
3) Πέρα που την πλάκα, εν όντως ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ πίτσα. Όι επειδή την έκαμα εγώ. Δοκιμάστε την τζιαι θα με θυμηθείτε.
4) εννοείται ότι μπορείς να βάλεις ό,τι γέμιση θέλεις. Εχτές έκαμα και μία με αλλαντικά και τυρί ένταμ. Αλλά προσωπικά ικανοποιεί με απόλυτα η μοτσαρέλα με το βασιλικό.

Παρατηρήσεις 2 (εκ των υστέρων):
1) Το νέο μίξερ έπιασε τόπο! Όι μόνο εν λερώνω τα σιέρκα μου πλέον, αλλά μπορώ να φκάλλω τζιαι φωτογραφίες!
2) Έκαμα λλίη παραπάνω ποσότητα τζιαι, αντί να κάμω ακόμα μια μικρή πίτσα, έβαλα ούλλη τη ζύμη πάνω σε δύο μεγάλες του σινιού. Το αποτέλεσμα ήταν το φύλλο να είναι κάπως πιο χοντρό απ'ότι συνήθως αλλά τζιαι πάλαι ήταν καλή!