28 Μαΐου 2010

Κολοκυθοκεφτέδες

Στην Ελλάδα λεν πως την ποιότητα μιας ταβέρνας καταλάβεις την, όι τόσο που το κρέας, όσο που τους κολοκυθοκεφτέδες της. Είχα το λοιπόν καημό να κάμω καλούς κολοκυθοκεφτέδες. Εδοκίμασα ακόμα μια φορά παλιά τζιαι δεν ήταν άσιημα. Βελτιώνουμαι σιγά σιγά.
Ιδού η δοσολογία της συνταγής που ακολούθησα. Πολλά πράματα όμως, επειδή δεν έχω ζυγαριά κουζίνας (αλλά τζιαι να είχα, έννοια που μ'έπιαε) υπολογίζω τα με το μάτι. Η τεχνική του πειραματισμού. Τζιαι, επειδή έβαλα τον Πέιπ να ζυμώνει τζιαι να πλάθει (στρώνει σιγά σιγά) εμπόρεσα να σας φκάλω τζιαι φωτογραφίες σε όλα τα στάδια!

Υλικά:
1 κιλό κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη. Ο Πέιπ έτριψεν τα που την χοντρή πλευρά αλλά εφάνηκε ότι έπρεπε να είναι πιο ψιλά, έτσι αναγκαστικά επεράσαμεν το μείγμα με το μίνι-πίμερ (σωτήριο!), μετά που επροσθέσαμεν τα άλλα υλικά τζιαι είδαμεν ότι το εσήκωνε το κλίμα.
100 γρ. τριμμένη καπύρα
100 γρ. κρεμμύδι ξερό πολτοποιημένο
100 γρ. κρεμμυδάκι φρέσκο ψιλοκομμένο
5 ml ούζο
30 ml μπίρα (χικ!)
120 γρ. αλεύρι (κοσκινισμένο)
2 αβγά
10 γρ. άνηθο ψιλοκομμένο
10 γρ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
(εγώ έβαλα τζιαι θκιόσμι-εν το cypriot touch)
300 ml ελαιόλαδο για τηγάνισμα (αλλά επειδή εν έχουμε λεφτά για πέταμα εχρησιμοποίησα αραβοσιτέλαιο-εξάλλου εν καλύττερο για τηγάνισμα)
10 γρ. αλάτι
5 γρ. πιπέρι κόκκινο (ή ότι προαιρείται ο καθείς)
200 γρ. τυρί καπνιστό Μετσοβόνε (εν είχα, έβαλα γκούντα)

Σε μιαν κούππαν νικατώνουμε ούλλα τα υλικά μαζί

ώσπου να μοιάζουν κάπως έτσι.

Αν δεις ότι θέλουν παραπάνω σφίξιμο, πρόσθεσε αλεύρι τζιαι καπύρα. Άφηστα λλίο να σταθούν να δέσουν. Σε ένα τηγάνι βάλλεις λάδι, αφήνεις το να κάψει τζιαι βάλλεις με τη βοήθεια ενός κουταλιού για να μεν καείς τους κεφτέδες που έχεις ήδη πλάσει
Καλό είναι να τα πασπαλίζεις τζιαι με λλίο αλεύρι για να μεν κολλήσουν μες το πιάτο ή μες το τηγάνι. Για να ψηθούν τζιαι πουμέσα, ξεκίνα με δυνατή φωτιά αλλά μόλις πάρουν χρωματάκι τζιαι που τις δύο πλευρές (να θυμάσαι ότι θέλουν γύρισμα, εν ψήνουνται μόνοι τους!) χαμήλωσε τη φωτιά.


Μόλις εν έτοιμοι, φκάρ' τους με μιαν κουτάλα τρυπητή τζιαι βάρ'τους σε απορροφητικό χαρτί.
Για δεύτερη προσπάθεια, πάμεν καλά!

6 σχόλια:

  1. Είσαι σπίρτο ένε πρόλαβα να θκιαβάσω την προηγούμενη ανάρτηση,ευτυχώς εν φεύκουν που τζιαμέ χα χα χα .Εγώ τους ψήνω και στο φούρνο,αρέσκου μου πολλά.
    Ενε δοκίμασα με ποτό μέσα χμ καλή ιδέα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αρέσκουν μου πολλά.έτυχε να κάμω κ γω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν, διαβάζοντας κάμποσες συνταγές σου, έχω να πω ότι είμαι περήφανη που μία νεαρή φιλόλογος είναι τόσο μάστρος στην μαγειρική! Μπράβο ρε! Εγώ πέραν από κάτι σαλάτες, 2-3 κοτόπουλα και κάτι μακαρονάδες τουρλού τουρλού, είμαι τζαζ στην κουζίνα! Προτιμώ να τρώω αντί να μαγειρεύω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @stalamatia: χαχα είχα γράψει όλες τις αναρτήσεις μαζί τζιαι έβαλα τες να ανεβαίνουν μια μια! Ήταν όλες μέρος του δείπνου για φίλους! Πάντως γενικά το ούζο τερκάζει με την φέττα, ακόμα τζιαι φεττομπαλάκια να κάμεις, βάλε μέσα λλίον ούζο!

    @κι αγνάντευε: δεν νομίζω ότι έχει να κάμει με τη φιλολογία! Εν πιο πολλά τα βιώματα τα παιδικά, θυμούμαι με που πάντα μέσα στην κουζίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. τα κολοκύθια εν μου αρεσκουν ιδιαιτερα, αλλα θα καμω τους κολοκυθοκεφτεδες μόλις ξαναγυρίσω σπίτι αθήνα.
    Θα προτιμήσω να τους ψήσω στο φούρνο όμως- εγέρασα τζαι πέφτουν μου βαριά τα τηγανητά. χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος25/8/11, 12:25 μ.μ.

    Πολύ ωραία συνταγή για κολοκυθοκεφτεδες.... σίγουρα θα την δοκιμάσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή