Ο γαλατοπούρεκκος

Τούτη ήταν η ταπεινή μου συμφορά (χοχοχο) στο πασχαλινό γεύμα που εν θέλεις να ξέρεις τι επεριλάμβαννε γιατί εννα μου κόψεις εισιστήριο να’ρτω πίσω ανάγνωστερ.

Το λοιπόν

Δια την κρέμαν θέλεις

¾ φλ. Σιμιδάλλι

6 ποτήρια γάλα

3 κουταλιές κόρνφλάουαρ (κουβλάου που ελάλεν η μακαρίτισσα η στετέ μου)

4 κρόκους αυγων

¾ φλ. Ζάχαρη(ς)

μια κουταλιά βο(υ)τυρο

το εσωτερίκο μιας βανίλιας (τα σποράκια της δηλαδής)

250 γρ. βο(υ)τυρο λιωμένο

για το σορόππι

2 φλ. Ζάχαρη

1 φλ. Νερό

3 γαρύφαλλα

μισό ξυλούιν κανέλλα

χυμό που μισο λεμόνι

περίπου μισό κιλό φύλλα του ππακλαβα

Πρώρα κάμνεις το σορόππιν: Βάλλεις τα ούλλα μες την κατσαρόλλα τζιαι ανακατώννεις καλά. Αμαν χογλάσει μετράς 4 λεπτά τζιαι σβήννεις το. Αηστο να κρυάνει.

Για την κρέμαν:

Χρυπάς στο μίξερ τους κρόκους με την ζάχαρη τζιαι βάλλεις τα στην κάτσαρόλλα εν ήδη λλίον βραστούα. Ανακατώννεις συνέχεια, τζιαι προσθέτεις το σιμιδάλλιν τζιαι μετά έναν έναν τα ποτήρκα το γάλα, στο έναν εκ των οποίων έλιωσες τζιαι κουβλάου.

Μόλις ξεκινήσει λλίον να πήσσει, βάλλεις την βανίλια. Ανεκατώννεις, είπαμεν συνέχεια, τζιαι η κρέμα σου εν έτοιμη άμαν πήξει τζιαι κάμνει παμπούλες που σπάζουν.

Αν δεις τζιαι εν πολλοπήσσει, γόρι νοτ, λιώσε ακομα λλίον κουβλάου σε λλίο γάλα τζιαι πίντωσε. Αν σου εφκηκεν πολλά σφυχτή, πάλε γορι νοτ, πίντωσε λλίον γάλα.

Κατεβάζεις την τζιαι βάλλεις μια κουτ. βούτυρο τζιαι γκές γότ; Ανεκατώννεις πάλε.

Αν θέλεις μπορείς να το κάμεις κλασσικόν, δηλαδή να απλώσεις τα μισα φύλλα του ππακλαβα, τα οποία άλειψες εναν-έναν με βούτυρο μεσα σε έναν σινί σιωνωννεις που πάνω την κρέμαν, τζιαι σκεπάζεις τα με τα υπόλοιπα (βουτυρωμένα πάλε) φύλλα.

Εγω έκαμα τα ατομικά, δηλαδη αλειφα έναν έναν τα φύλλα του ππακλαβά, έβαλλα μιαν κουταλιά κρέμα τζιαι ετύλια τα έτσι ώστε να μεν μπορεί να φκέι έξω η κρέμα.

Βάλλεις τα σειρά πυκνά σε ένα σινί.

Αν με ρώτας έτσι εν καλλίττερα, διότι εν σουρτούν οι κρέμες αμαν κόφκεις.

Αλείφκεις τα πουπάνω με βούτυρο.

Βάλλεις το το φούρνο στους 160 -180 βαθμούς τζιαι ψήνεις τοώσπου να ροδίσουν.

Μετά αφήννεις το να κρυώσει τζιαι σιωνώννεις πουπάνω το σορόππιν το οποίον πρέπει όπωσδήποτε να είναι κρυόν.

 Δαμέ εν πριν  να το σοροππιάσω, αλλά γιου γκετ δη αιντία.

Το δικόν μου ήταν μεγάλη επιτυχία, Αχάπαρη, παραδίδομεν και μαθήματα!