Κολοκυθοκεφτέδες

Στην Ελλάδα λεν πως την ποιότητα μιας ταβέρνας καταλάβεις την, όι τόσο που το κρέας, όσο που τους κολοκυθοκεφτέδες της. Είχα το λοιπόν καημό να κάμω καλούς κολοκυθοκεφτέδες. Εδοκίμασα ακόμα μια φορά παλιά τζιαι δεν ήταν άσιημα. Βελτιώνουμαι σιγά σιγά.
Ιδού η δοσολογία της συνταγής που ακολούθησα. Πολλά πράματα όμως, επειδή δεν έχω ζυγαριά κουζίνας (αλλά τζιαι να είχα, έννοια που μ'έπιαε) υπολογίζω τα με το μάτι. Η τεχνική του πειραματισμού. Τζιαι, επειδή έβαλα τον Πέιπ να ζυμώνει τζιαι να πλάθει (στρώνει σιγά σιγά) εμπόρεσα να σας φκάλω τζιαι φωτογραφίες σε όλα τα στάδια!

Υλικά:
1 κιλό κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη. Ο Πέιπ έτριψεν τα που την χοντρή πλευρά αλλά εφάνηκε ότι έπρεπε να είναι πιο ψιλά, έτσι αναγκαστικά επεράσαμεν το μείγμα με το μίνι-πίμερ (σωτήριο!), μετά που επροσθέσαμεν τα άλλα υλικά τζιαι είδαμεν ότι το εσήκωνε το κλίμα.
100 γρ. τριμμένη καπύρα
100 γρ. κρεμμύδι ξερό πολτοποιημένο
100 γρ. κρεμμυδάκι φρέσκο ψιλοκομμένο
5 ml ούζο
30 ml μπίρα (χικ!)
120 γρ. αλεύρι (κοσκινισμένο)
2 αβγά
10 γρ. άνηθο ψιλοκομμένο
10 γρ. μαϊντανό ψιλοκομμένο
(εγώ έβαλα τζιαι θκιόσμι-εν το cypriot touch)
300 ml ελαιόλαδο για τηγάνισμα (αλλά επειδή εν έχουμε λεφτά για πέταμα εχρησιμοποίησα αραβοσιτέλαιο-εξάλλου εν καλύττερο για τηγάνισμα)
10 γρ. αλάτι
5 γρ. πιπέρι κόκκινο (ή ότι προαιρείται ο καθείς)
200 γρ. τυρί καπνιστό Μετσοβόνε (εν είχα, έβαλα γκούντα)

Σε μιαν κούππαν νικατώνουμε ούλλα τα υλικά μαζί

ώσπου να μοιάζουν κάπως έτσι.

Αν δεις ότι θέλουν παραπάνω σφίξιμο, πρόσθεσε αλεύρι τζιαι καπύρα. Άφηστα λλίο να σταθούν να δέσουν. Σε ένα τηγάνι βάλλεις λάδι, αφήνεις το να κάψει τζιαι βάλλεις με τη βοήθεια ενός κουταλιού για να μεν καείς τους κεφτέδες που έχεις ήδη πλάσει
Καλό είναι να τα πασπαλίζεις τζιαι με λλίο αλεύρι για να μεν κολλήσουν μες το πιάτο ή μες το τηγάνι. Για να ψηθούν τζιαι πουμέσα, ξεκίνα με δυνατή φωτιά αλλά μόλις πάρουν χρωματάκι τζιαι που τις δύο πλευρές (να θυμάσαι ότι θέλουν γύρισμα, εν ψήνουνται μόνοι τους!) χαμήλωσε τη φωτιά.


Μόλις εν έτοιμοι, φκάρ' τους με μιαν κουτάλα τρυπητή τζιαι βάρ'τους σε απορροφητικό χαρτί.
Για δεύτερη προσπάθεια, πάμεν καλά!

Κοτόπουλο με βότκα

Εχτές ήρταν ποδά κάποιοι φίλοι για φαΐ. Όπως θα έχετε μάλλον μέχρι τώρα καταλάβει, αρέσκει μου πολλά να μαειρεύκω τζιαι, επειδή οργάνωση is my middle name, πορώνουμαι που 2 μέρες πριν να δω τι θα μαειρέψω, με τι συνοδεύτικό, τι πάει με τι κλπ. Επειδή η μια φίλη έκαμνε δίαιτα τζιαι εζήτησε μου να μεν μαειρέψω κάτι σαλτσοτυροειδές, είπα να περιοριστώ σε μιαν απλή συνταγή. Ήβρα μια συνταγή στο γαστρονόμο για κουνέλι αλλά επροσάρμοσα την σε κοτόπουλο καθότι το κουνέλι δε με τρελαίνει ενώ το κοτόπουλο πάει με όλα (σαν την κόκα κόλα ένα πράμα).
Θα χρειαστείς (για 6 άτομα):
1 1/2 κοτόπουλο κομμένο σε κομμάθκια [πε του κασάπη σου να σε κανονίσει ;) ]
2/3 γλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
125 ml βότκα ή τσίπουρο
φρέσκο δεντρολίβανο (2 κλωνάρια) ή 1 κουταλιά ξερό, κοπανισμένο- εγώ εν είχα, έβαλα λασμαρί
2 κεφάλια σκόρδου (ολόκληρα) - τωρά που το σκέφτουμαι εγώ έβαλα μόνο 2 σκελίδες...αλλά τζιαι πάλαι ήταν καλό!
αλάτι-πιπέρι
5-6 γαρίφαλλα άκοπα
1 ξύλο κανέλας
1 -1 1/2 λίτο ζωμός λαχανικών (εν έκαμα που το μηδέν, έβαλα maggie που το εδιέλυσα σε νερό!)

Πλένεις τζιαι αλατοπιπερώνεις το κοτόπουλο. Σε μια ρηχή και πλατιά κατσαρόλα (εγώ εν είχα, ότι προαιρείστε, κατά προτίμηση αντικολλητικό) ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο τζιαι τσιγαρίζουμε τα κομμάθκια, να καφετίσουν που ούλλες τις πάντες. Εγώ αναγκάστηκα να το κάμω σε δόσεις γιατί ήταν μικρό το κατσαρολί, λλίο χρονοβόρο αλλά επέτυχε, μόνο που πρεπει να έσιεις συνέχεια έννοια το κοτόπουλο.
Σβήνεις με τη βότκα τζιαι αμέσως προσθέτεις τα μπαχαρικά τζιαι το σκόρδο.
Σε τούτο το σημείο να κάμω μια μικρή παρένθεση: ένα κόλπο για να βάλλεις μπαχαρικά μέσα στο φαΐ τα οποία όμως μετά θέλεις να αφαιρέσεις είναι το εξής. Πιάννεις το τούλι που μια μπομπονιέρα γάμου, κατά προτίμηση χωρκάτικου (το τούλι που χρησιμοποιούν έσιει πιο μεγάλες τρύπες τζιαι αφήνει τις μυρωθκιές να περνούν πόλα σέλα ενώ ούτε φοάσαι ότι επειδή εν λεπτεπίλετο εννά σου λιώσει μες το φαΐ). Τούλι που βαφτίσια επίσης κάμνει μας. Βάλλεις λοιπόν στο κέντρο τα μυρωδικά σου, στην ανάγκη διπλώνεις το αν είναι που τούτα τα τάχα χάι κλαςς τούλια τζιαι τυλίεις το πουπάνω με ένα λαστιχάκι. Έτσι, ανά πάσα στιγμή εντοπίζεις πού βρίσκονται τα μυρωδικά μέσα στην κατσαρόλα τζιαι το εκμεταλλεύεσαι δεόντως!
Συνεχίζω λοιπόν: μόλις εξατμιστεί το αλκοολ
προσθέτεις καυτό ζωμό λαχανικών, ίσια να σιεπάσει το φαΐ τζιαι μετά αφήνεις το να ψηθεί σε μέτρια φωθκιά. Να σου πω επίσης ότι, πριν βάλω τη βότκα εγώ επέταξα το λάδι (έχουμε που κάμνουν τζιαι δίαιτα λέμε!). Για να πετάξεις το λάδι, έβρε ένα παλιό γυάλινο ποτσί που εν το θέλεις ή χάρτενο του γαλάτου (τούτο αν το λάδι είναι καυτό. Αν είναι ήδη κρύο, τζιαι το πλαστικό κάμνει μας). Πέταξε το λάδι τζειμέσα, στούππωστο καλά, τύλιξε γυρόν του καμιάν εφημερίδα τζιαι πέταξε το με ασφάλεια στα σκουπίθκια. Εν καλύτερα τζιαμαί παρά που το νεροχύτη κάτω.
Επιστροφή στο κοτόπουλο, αγαπητέ αναγνώστη: μόλις εξατμιστεί ο ζωμός (εννοείται ότι μαειρεύκεις ΧΩΡΙΣ καππάτζι), το κοτόπουλο είναι έτοιμο. Σε τούτο το σημείο πρέπει να έσιει ψηθεί τόσο πολλά που το κρέας ξεκολλά που πάνω που το κόκαλο, αλλά τούτο εν μας πειράζει, το αντίθετο θα έλεγα!
Έκαμα μαζί πουρέ πατάτας (εν τζιαι θέλετε τη συνταγή τωρά έννεν;;), σαλάτα με ρόκα, πορτοκάλι τζιαι καρύθκια

Ο Πέιπ αυτοσχεδιάζει ενώ κόφκει σαλάτα

(όπως σας τα λέω, εν έσιει άλλο κρυμμένο μυστικό, εκτός του ότι βάλλεις το χυμό ενός πορτοκαλιού αλλά τζιαι φέτες πορτοκάλι μες τη σαλάτα. Προσθέτεις επίσης, αν θέλεις, τζιαι λλίο σπανάχι φρέσκο). Έκαμα επίσης τζιαι κολοκυθοκεφτέδες (στο επόμενο ποστ!).


Το κοτόπουλο τελειώμενο, πριν να μπει στην πιατέλα.

Γκαζπάτσο

Τωρά που μπαίνει σιγά σιγά το καλοτζαίρι, αρέσκει μου πολλά που βρίσκεις τομάτες του χωραφκιού. Που έχουν κανονική γεύση τζιαι δεν είναι αγγουράτες, όπως τζείνες του χειμώνα. Προσπαθώ γενικά να τρώω φρούτα και λαχανικά εποχής τζιαι αποφεύγω να αγοράζω εδώδιμα που έρκουνται που 1000 μίλια μακριά (για ποιο λόγο να αγοράσω φρέσκα βατόμουρα απο την Τανζανία φορ φακς σέικ;;) τζιαι έτσι είμαι στο καλύττερο μου με τις φρέσκες κυπριακές τομάτες. Αποφάσισα μάλιστα να διατηρήσω κάποιες σε βαζούθκια ακολουθώντας μιαν εύκολη συνταγή ούτως ώστε να έχω έτοιμη βάση για σάλτσα μες το χειμώνα, αλλά αυτό σε άλλο ποστ!
Εχτές, λοιπόν, ήβρα ωραίες τομάτες φοινικωτές (που, όμως με πληροφορεί ο Τζιεννάρο, εν πολλά καλές για σάλτσα) τζιαι αποφάσισα να κάμω Γκασπάτσο. Το γκασπάτσο είναι κρύα τοματόσουπα, ισπανικής προέλευσης, ιδανική για τις ζεστές μέρες του καλοτζιαιρκού. Έψαξα λλίο ποδά ποτζεί στο ίντερνετ τζιαι τελικά έκαμα τούτη τη συνταγή. Για τις δοσολογίες αυτοσχεδίασα λλίο, θα σου γράψω στο περίπου για 2 άτομα.

1 κουτάκι τοματοχυμό (εχρησιμοποίησα Pomodori της ΚΕΑΝ)
2 αγγουράκια ξισπορκασμένα (κόψε τα κάθετα τζιαι αφαίρεσε τους σπόρους)
2 πιπεριές κέρατο
1 μικρό κρεμυδι
1 κρεμυδάκι φρέσκο
2 σκελίδες σκόρδο
ταμπάσκο
αλάτι
πιπέρι
και, φυσικά, 5-6 τομάτες ζουμερές (χο χο χο)

Λιώνεις στο μπλέντερ (ή στο μίνι-πίμερ, στην περίπτωσή μου) όλα τα υλικά εκτός από τις τομάτες. Ψιλοκόψεις τις τομάτες και τις ανακατεύεις με το μείγμα. Άφησε τα υλικά μαζί για αρκετή ώρα, για να δέσουν. Μάλιστα το γκασπάτσο για αυτόν ακριβώς το λόγο θεωρείται καλύτερο να το φάεις την επομένη.

Πουτανιές:
πουτανιά Α:
κρουτόν (ή κατσουρούθκια, όπως τα ελάλεν η γιαγιά μου)
Κόψε 2-3 φέτες σε μικρά τετραγωνάκια (ΜΙΚΡΑ λέμε)
βάλε 5-6 κουταλιές λάδι τζιαι πρόσθεσε τα αρωματικά που θέλεις (φρέσκα ή αποξηραμένα)
Εγώ έβαλα βασιλικό, αλατοπίπερο, ανάμεικτα (έχουν πολύ σουξέ τελικά), θυμάρι κλπ
Σε δυνατή φωτιά, βάλε το λαδι να ζεσταθεί τζιαι ρίξε μέσα τα ψωμάκια. Ανακάτευε συνεχώς μέχρι να γίνουν κατσιουριστά!

πουτανιά Β: κανένα 20λεπτο-μισάωρο πριν να φας τελικά τη σούπα, ζέστανε το φούρνο στους 80-100 βαθμούς. Τύλιξε ένα μεγάλο κομμάτι φέτα σε ασημόχαρτο τζιαι βάρτο στον ήδη ζεστό φούρνο για 20 λεπτά. Σέρβιρε τη φέτα μαζί με τη σούπα.

Άτε, έχω σας τζιαι φωτογραφία!

Λουκουμάδες

Μπορεί οι λουκουμάδες να μην είναι επίκαιροι αλλά εγώ τους έφτιαξα μια και μου τους ζήτησε ο σύζυγος.

Υλικά (εύκολο πράμα)
Πήρα ένα πακέτο αλεύρι φαρινάπ ,αυτό που φουσκώνει μόνο του ,το κόκκινο.
Το έβαλα σε μια λεκανίτσα ροζ και μετά έριξα λίγο ,λίγο χλιαρό νερό για να γίνει χυλός(το νερό δεν το μέτρησα )θα το υπολογίσετε με το μάτι(εξάλλου ξέρω ότι είστε όλοι καλοί στη κουζίνα).

Το άφησα καναδυο ώρες (γιατί είχα και άλλες δουλειές να κάνω) και φούσκωσε ο χυλός ,όχι και πολύ.
Έβαλα σπορέλαιο σε μια κατσαρολίτσα και όταν ζεστάθηκε αρκετά (δεν το δοκιμάζουμε με το δάκτυλο για να δούμε πόσο έκαψε) ,με ένα κουτάλι ρίχνουμε μέσα χυλό και όταν ροδίσει από τη μια πλευρά τον γυρνάμε και από την άλλη .
Τους βγάζουμε και τους περιχύνουμε με μέλι ΔΙΚΟ ΜΑΣ.

Κοτόπουλο με παρμεζάνα

Κάτι που πάντα υπάρχει στο θάλαμο μου είναι το ευκολοπροσάρμοστο κοτόπουλο -και δη στήθος. Επίσης είμαι φαν των τυριών, δηλώνω παρμεζανοφανατική. Επομένως και αφού ελείψαν τα φαγιά από μητέρα Αιόλικας και μητέρα Πέιπ αποφάσισα να αυτοσχεδιάσω! Ευτυχώς η δουλειά δεν ήταν πολλή σήμερα τζιαι εμπόρεσα να κάμω κάτι που μου αρέσκει πολλά: να κάτσω να θκιαβάσω βιβλία μαγειρικής τζιαι να περιθκιαβαίννω στα ιντερνετικά μαγειρικά μπλογκς και ιστοσελίδες! Παράδεισος στην καναπεδάτσα!
Έψαξα διάφορες συνταγές για κοτόπουλο με παρμεζάνα αλλά τελικά έκαμα κάτι δικό μου!
Πάμε λοιπόν:
2 στήθη κοτόπουλο
αλατοπίπερο
2 ασπράδια αβγού
καπύρα αλεσμένη
παρμεζάνα τριμμένη
διάφορα αρωματικά

Αλατοπιπερώνεις τα στήθη και περνάς τα που το ασπράδι. Περνάς τα μετά που την τριμμένη παρμεζάνα και τέλος που την καπύρα.

Σε ένα τηγάνι βάζεις λίγο ελαιόλαδο και τσιγαρίζεις 2-3 ολόκληρες σκελίδες σκόρδου που τις έχεις ζουλήξει με το πλάι ενός μαχαιριού για να βγάλουν τα ζουμιά τους. Μόλις καφετίσουν οι σκελίδες τις βγάζεις και βάζεις τα στήθη του κοτόπουλου.
Μέτρια φωτιά μέχρι να καφετίσουν τα στήθη τζιαι μετά βάλλεις τα στο ταψί. Έχεις ήδη προθερμάνει το γκριλ στους 200 βαθμούς και βάζεις τα στήθη να ψηθούν καλά και από μέσα. Αν χρειαστεί τζιαι φαίνουνται μεγάλα κόψε τα στη μέση για να μην έχουμε θέματα με τη σαλμονελίτσα (έχουμε μια εμμονή λέμε με το θέμα).
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο την παρμεζάνα που θα σου περισσέψει μην την βάλεις ωμή πάνω σε μακαρόνια κλπ γιατί από τη στιγμή που άγγιξε ωμό κοτόπουλο πρέπει να ψηθεί για να τη φας. Εγώ προσωπικά έφτιαξα μια εύκολη σάλτσα που μου θύμισε τα φοιτητικά μου χρόνια και έψησα τα νιόκκι του προηγούμενου πποστ που είχα στο ψυγείο, προσθέτοντας και την παρμεζάνα στο τέλος. Έκαμα ένα πείραμα: έβαλα μερικά σε ένα τάπερ τζιαι άφησα τα στο ψυγείο να δω αν διατηρούνται για λίγες μέρες.
Έβαλα επίσης και λίγα στην κατάψυξη. Μέχρι τώρα διαπίστωσα ότι αυτά του ψυγείου δε διατηρούν το σχήμα τους μετά το ψήσιμο και γίνονται ολίγον σαν πουρέ πατάτας μετά που θα ψηθούν. Από γεύση όμως μια χαρά.

Για τη σάλτσα:
2 σκελίδες σκόρδο
3 φέτες λούντζα
λίγο κρασί κόκκινο
ντομάτες κονσέρβας ολόκληρες
την παρμεζάνα που σου περίσσεψε

Τσιγαρίζεις το σκόρδο με την ίδια μέθοδο που ακολούθησες πριν
αφαιρείς τις σκελίδες, κόβεις τη λούντζα σε μικρά κομματάκια και τα τσιγαρίζεις,
σβήνεις με κόκκινο κρασί, κόβεις τη ντομάτα και, αφού εξατμιστεί το κρασί, προσθέτεις τις ντομάτες. Μια συμβουλή για τις ντομάτες σε κονσέρβα: προτιμώ τις ολόκληρες παρά τα κομματάκια. Και δεν είναι δύσκολο να τις κόψεις, αν αυτό σκέφτεσαι. Απλώς παίρνεις ένα μακρύ μαχαίρι και, πριν τις αφαιρέσεις από την κονσέρβα, το βουτάς μέσα και τις κόβεις μέσα στην κονσέρβα, κινώντας το μαχαίρι από το κέντρο προς τα εξω. Μια χαρά.
Ψήνεται λοιπόν και η ντομάτα, προσθέτεις και την παρμεζάνα μέχρι να βράσει λίγο, σβήνεις και ρίχνεις μέσα τα νιόκι.

Επίσης είχα τζιαι κάτι πιπεριές κόκκινες στο σπίτι τζιαι είπα να τις χρησιμοποιήσω γιατί τα σαλατικά γιοκ. Εβαλα τες λοιπόν στο γκριλ για 10-15 λεπτα ώσπου να μαυρίσουν λλίο τζιαι εξεφλούδισα τες με τον εξής τρόπο: με το που τις βγάζεις από το γκριλ βάλλεις τες σε ένα πλαστικό σακούλι τζιαι κλείεις το καλά.
Έτσι η πέτσα φκαίννει εύκολα.
Βάλλεις πουπάνω ελαιόλαδο και βαλσάμικο και σερβίρεις αμέσως.
Καλήν όρεξην!!

Νιοκκι πατάτας με λιαστή τομάτα τζιαι σάλτσα ελιάς

Τα νιόκκι (gnocchi) είναι ένα κλασικό ιταλικό πιάτο που έχει ως βάση την πατάτα και μοιάζει τελικά με πατατοκεφτεδάκια. Πουλούν τα τζιαι έτοιμα: μπορείς εύκολα να έβρεις σε μεγάλες ντελικατέσεν πανάκριβες υπεραγορές - ούλλοι ξέρουμε για ποια μιλώ, ας μην λέμε ονόματα- τζιαι απλώς βράζεις τα για 3 λεπτά σε βραστό νερό. Ιδού λοιπόν μια συνταγή (μάντεψε που ποιο βιβλίο) για νιοκκι. Εν λλίον χρονοβόρα όμως το αποτέλεσμα αξίζει.

Για τέσσερις:
500 γρ. πατάτες
120 γρ αλεύρι απλό
2 κρόκους αβγού
12 ολόκληρες λιαστές τομάτες μουλιασμένες σε χλιαρό νερό ώσπου να μαλακώσουν. (Ο Τζιεννάρο γράφει να μεν βάλεις τζείνες που εν διατηρημένες μες το λάδι αλλά εγώ τζείνες είχα, τζείνες έβαλα, τζιαι μια χαρά εφκήκε)
αλάτι τζιαι φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Για τη σάλτσα:
4 κουταλιές ελαιόλαδο
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο, τσιλλημένες με το πλάι του μασιαιρκού τζιαι ξεφλουδισμένες αλλά ολόκληρες
120 γρ πάστα μαύρης ελιάς
λλίο φρέσκο θυμάρι (εγώ έβαλα ανάμικτα βότανα)
120 ml κόκκινο κρασί

Βάλε τις πατάτες με τη φλούδα τους σε ένα κατσαρολί με νερό αλατισμένο, καρτέρα ώσπου να βράσει τζιαι να ψηθούν οι πατάτες ώσπου να μαλακώσουν. Άμα ψηθούν στράτζισ'τες τζιαι άφησ'τες να κρυώσουν. Τούτο το στάδιο μπορείς να το κάμεις τζιαι πολλήν ώρα πριν γιατί οι πατάτες εν καλά να μεν είναι βραστές (αλλιώς εννά ξιπετσιστούν τα σιέρκα σου που εννά τις ζυμώνεις!). Ξεφλουδίζεις τες τζιαι λιώνεις τες -είτε με ένα εργαλείο ειδικό είτε με ένα πηρούνι. (εν καλύττερα να τις ξιφλουδίσεις σε τούτο το σημείο τζιαι όι να τραβάς να φκάλλεις τη φλούδα που μες τη ζυμη όπως εμένα που το εθυμήθηκα εκ των υστέρων!).

Σε μια μεγάλη λεκάνη ανακατεύκεις τις λιωμένες πατάτες με το αλεύρι, τους κρόκους τζιαι το αλατοπίπερο. Στίψε τις τομάτες να φύει ούλλο τους το νερό που εμουλιάζαν μέσα τζιαι ψιλόκοψέ τες, σχεδόν να γίνουν πολτός δηλαδή. Αν θέλεις βάρτες λλίο στο μούλτι.
Προσθέτεις τζιαι τις τομάτες στο μείγμα της πατάτας τζιαι ανακατεύκεις ώσπου να γίνουν μια μαλακή ζύμη.
Πιάνεις μεγάλα κομάτια που τη ζύμη τζιαι κάμνεις τα σαν λουκάνικα. Για να δουλεύκεται πιο εύκολα η ζύμη, πασπαλίζεις λλίον αλεύρι πάνω στον πάγκο.

Κόφκεις τα σε κομματάκια των 2 εκατοστών τζιαι μετά περνάς τα 2-3 φορές που την πίσω πλευρά ενός πηρουνιού για να πιάσουν έναν υποτυπώδες σχήμα τζιαι να σφίξουν λλίο.
Στην τελική τους μορφή πριν να βράσουν μοιάζουν κάπως έτσι (τουλάχιστον στη δική μου κουζίνα).

Βάλε το νερό να βράσει. Στο μεταξύ, κάμε τη σάλτσα. Βράζεις το ελαιόλαδα τζιαι σύρνεις μέσα το κρεμμυδάκι τζιαι το σκόρδο ώσπου να μαλακώσει. Προσθέτεις τις ελιές, το θυμάρι τζιαι το κρασί τζιαι σιγοβράζεις ώσπου να εξατμιστεί το κρασί. Αλατοπιπερώνεις.



Βάλλεις τα νιόκκι στο νερό που βράζει τζιαι χαμηλώνεις τη φωθκιά, ώσπου να φκουν στην επιφάνεια. Όπως έρκουνται πάνω, φκάρτα με μιαν κουτάλα τρυπητή. Σύρτα μες τη σάλτσα, ανακατεύκεις καλά τζιαι τρώεις αμέσως. Που την πείναν την πολλήν εν έφκαλα το τελικό προϊόν, αλλά φανταστείτε απλώς τα νιόκι μες τη σάλτσα, έννεν τίποτε. Οι Ιταλοί συνήθως τρων τα μόνα τους αλλά επειδή εμείς είμαστε πιο πολυφαγάδες, έκαμα μαζί τζιαι μια μπριζόλα!
Καλήν όρεξην!

Στιφάδο Turbo

 Σήμερα στο ψούμνισμαν ήβρα φρέσκον κούνελλι (σορρυ Πασχαλίνα) τζιαι Κυπριακές πατάτες με κοτσινόχωμαν πανω. Χαλάλιν τα 3.99 το κίλον, παπούτσιν που τον τόπον σου. Γιαυτόν ειπα να κάμω εναν στιφάδον, γιατι οι, με πατάτες!

Θέλεις για 2 άτομα

Πρωτα πρωτα, για το τουρμπο εφφεκτ θέλεις κατσαρόλλα αυτόματη, χυτρα ταχυτητας ελλινιστί.
Κουνέλλι (οσον νομίζεις εννα φάεις, εγω επιασα 4 ζαμπουες γιατι σηκωνεται η τρίχα μου να κόφκω ολόκληρον κουνέλλιν.)

8 μικρές/μέτριες πατάτες

8 μικρά κρέμυδάκια

1 μέτριο κρεμμύδι

4 κούννια σκόρτο

10 κόκκους πιπέρι

2 chillies ξερά

1 ττενεκκουιν τομάτες καθαρισμένες

λλιο θυμάρι

λλιη ρίγανη

1 ποτήρι κρασι

¼ ποτήρι ξυδι καλό

1 φύλλο δάφνη

λλιον ελαιόλαδο

Σε αντικολλητικό τηάνιν βάλλεις μιαν κουτ. Λάδι τζιαι τσιγαρίζεις το κουνέλλι κάλα ωσπου να ροδοκοκκινίσει τζιαι φκάλλεις το.

Στην αυτόματη τσιγαρίζεις τες πατάτες τα κρομμυθκια τζιαι τους σκόρτους, ούλλα καθαρισμενα αλλά ολόκληρα.  Το μέτριο το κρομμύδι βάλλεις το ψιλοκομμένο.

Μολις βράσουν καλά, συρνεις μέσα το κουνέλλι, αλατοποπερώνεις καλά βάλλεις τα μπαχαρικα σου, το chillie λουβιμένο,  τζιαι σβήνεις με κρασί τζιαι ξυδι.

Μόλις πάρει ένα χόγλο, βάλλεις τες τομάτες λιωμένες τζιαι πιντώνεις λλιον νερο, σχέδον να τα χώσει τζιαι κλείεις την αυτόματην.

Άμμαν φκει πάνω η βαλβίδα αηστην να σφυρά κανένα δεκάλεπτο τζιαι ανοιξε την.

(Προσέχτικα, ασε νερό κρυόν να τρέξει πάνω της ωσπου να φκουν οι ατμοί).

Αν εμάλακωσαν οι πατάτες φκάρτες τζιαι βάρτες στην πάνταν.

Ψήσε το κουνέλλι για αλλό 10 λεπτα μέ ανοιχτη κατσάρόλλα ωσπου να να ψήθει τέλεια τζιαι ξανασυρε τες πατάτες μέσα για 2 λεπτα.

Εμένα επήρεν μου μισην ώρα τζιαι έγινε μέλιν. Το chillie πάει του πολλά. Αν εσιεις τζιαι ψωμί φρέσκο για βουττί στη σάλτσα, ακόμα καλλίτερα!

Εξανάκαμα το τζιαι με κοτοπουλλον τζιαι πάλε ήταν ωραίο.

Πίτσα ναπολιτάνικη

Επανέρχομαι πάλαι στο βιβλίο του αγαπημένου μου Τζιεννάρο Κοντάλντο. Μια ακόμα συνταγή του που εδοκιμασα τζιαι είναι πραγματικά πολλά (πολλά!) καλή εν η απλή πίτσα. Έτσι όπως την κάμνει ο Τζιεννάρο το φύλλο της φκαίνει ελαφρύ αλλά τζιαι τραγανό όσο πρέπει, ούτε πολλά βαριά ούτε τίποτε.
Λοιπόν:
Για 2 μεγάλες πίτσες
Για τη ζύμη:
500 γρ. χωριάτικο αλεύρι
2 κουταλάκια αλάτι
10γρ μαγιά (κάμνει τζείνη μες το φακελάκι)
325 ml χλιαρό νερό
λλίη καπύρα τριμμένη για το ταψί (μπορείς να βάλεις τζιαι σιμιγδάλι)

Για τη γέμιση:
300 γρ τομάτες στην κονσέρβα, στρατζισμένες
4 κουταλιές ελαιόλαδο τζιαι ακόμα λλίο για πουπάνω
25 γρ τυρί Παρμεζάνα, τριμμένο ψιλό
λλία φύλλα φρέσκου βασιλικού ή ξερή ρίγανη
150 γρ μοτσαρέλλα, κομμένη ππάσα-ππάσα
αλάτι τζιαι φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Βάλλεις το αλεύρι σε ένα μπολ μαζί με το αλάτι. Διαλύεις τη μγιά μες το νερό τζιαι προσθέτεις σιγά σιγά στο αλεύρι, νικατώνοντας ώσπου να κάμεις ζύμη. Αν η ζύμη κολλά πολλά, βάλε ακόμα λλίο αλεύρι. Κάμε το μπαλίτσα τζιαι άφηστο λλίο να ξεκουραστεί, σιεπασμένο με πετσέτα, για 5 λεπτά. Πλάθεις λλίο το ζυμάρι για 5-6 λεπτά, ώσπου να γίνει smooth and elastic, μετά μοιράζεις το στη μέση. Σιουμαλίζεις το αλλό λλίο τζιαι μετά κάμνεις τζιαι τα δύο κομμάτια ένα, βάλλεις τα στο μπολ ή σε μια καθαρή πετσέτα (ο Τζιεννάρο λαλεί να είναι ελαφρώς βρεγμένη-υπόψιν όμως ότι εννα κολλήσει πάνω το ζυμάρι!!) τζιαι αφήνεις το κάπου βραστά για μισήν ώρα. Προσωπικά έβαλα το φούρνο στους 40 βαθμούς τζιαι έσυρα το μέσα! Πόμπα!

Στο μεταξύ, ετοιμάζεις τις τομάτες. Κόψε τις ππασα-ππασα, βάλε αλατοπίπερο τζιαι νικάτωσε.
Τρίφκεις τζιαι την παρμεζάνα να είναι έτοιμη.

Βάλε το φούρνο να βράσει στους 250 (αν δεν φτάνει τόσους πολλούς βαθμούς ο φούρνος σου απλώς βάρτο στο μάξιμουμ τζιαι ψήσε τες πίτσες λλίο παραπάνω)).

Απλώνεις λλίο αλεύρι σε έναν πάγκο καθαρό τζιαι μοιράζεις την ζύμη σε θκιο κομμάθκια. Δουλεύκεις τα σιγά σιγά ώσπου να ανοίξουν σε κύκλο 35-40 εκατοστά περίπου. Εχτές που εκαμα τη συνταγή αποφάσισα να κάμω 5-6 μικρές πίτσες αντί για 6 μεγάλες. Εδούλευκα το ζυμάρι πιο εύκολα, κρατώντας το που την άκρη τζιαι γυρίζοντας το σαν τροχό σχετικά γρήγορα - κάτι σαν τους Ιταλούς σεφ που αννοίουν το ζυμάρι πετάσσοντας το ψηλά; ε εγώ επέτασσά το φάρσα!- Η ζύμη πάντως πρέπει να είναι λεπτή λεπτή-σαν κρέπα ας πούμε αλλά προσοχή να μεν την shίσεις. Εννοείται ότι κάμνεις την άκρια λλίο πιο πασιά (εν εδοκίμασα ακόμα σταφτ κραστ). Βάλε κάμποσα τρίμματα καπύρας σε ένα σινί τζιαι βάλε πάνω τις πίτσες. Τούτη εν η μακράν καλύττερη λύση για να μεν κολλήσει η πίτσα στο σινί. Ούτε αντικολλητικά χαρκιά ούτε τίποτε τζιαι καθαρίζει μετά πανεύκολα το σινί.

Η φωτογραφία εν που άλλη φορά που έκαμα πίτσα οπότε τζιαι επροτίμησα να την κάμω ορθογώνια αντί όπως περιγράφω πιο πάνω.

Βάλε τη σάλτσα τομάτας πάνω στη ζύμη - όι πάρα πολλή γιατί εννά μουshέψουν. Βάλε τζιαι λλίο λαδούι, παρμεζάνα, τα φύλλα βασιλικού (ή τη ρίγανη) τζιαι την μοτσαρέλα. Ψήνεις στον καυτό (τζιζ) φούρνο για 7 λεπτά:πίστεψέ με εν αρκετά! Αν έσιεις τις δύο πίτσες σε ξεχωριστά σινιά, άλλαξέ τους θέση μεταξύ τους στα 4 λεπτά για να ψηθούν εξίσου. Φκάλλεις που το φούρνο, βάλλεις αλλό λλίο λάδι τζιαι τρώεις αμέσως!!

όι πως την έκαμα εγώ...αλλά ήταν πολλά καλή! (Grazzi, Genarro!)

Παρατηρήσεις:
1) Φωτογραφίες εν έβαλα γιατί εν κάπως δύσκολο να φκάλλεις μόνος σου φωτογραφίες ενώ τα σιέρκα σου είναι τίγκα στο αλεύρι
2) Μεταφράζοντας τούτη τη συνταγή που το βιβλίο του Τζιεννάρο εκατάλαβα (για άλλη μια φορά) πόσο περιγραφική είναι η αγγλική γλώσσα τζιαι πόσο λλίοττερο λεξιλόγιο σε τούτο το τομέα έσιει η ελληνική. Εμετέφρασα με "βάλε" τις λέξεις spread, drizzle, place in. Εμπειράζει. Εμείς έχουμεν ήλιο.
3) Πέρα που την πλάκα, εν όντως ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ πίτσα. Όι επειδή την έκαμα εγώ. Δοκιμάστε την τζιαι θα με θυμηθείτε.
4) εννοείται ότι μπορείς να βάλεις ό,τι γέμιση θέλεις. Εχτές έκαμα και μία με αλλαντικά και τυρί ένταμ. Αλλά προσωπικά ικανοποιεί με απόλυτα η μοτσαρέλα με το βασιλικό.

Παρατηρήσεις 2 (εκ των υστέρων):
1) Το νέο μίξερ έπιασε τόπο! Όι μόνο εν λερώνω τα σιέρκα μου πλέον, αλλά μπορώ να φκάλλω τζιαι φωτογραφίες!
2) Έκαμα λλίη παραπάνω ποσότητα τζιαι, αντί να κάμω ακόμα μια μικρή πίτσα, έβαλα ούλλη τη ζύμη πάνω σε δύο μεγάλες του σινιού. Το αποτέλεσμα ήταν το φύλλο να είναι κάπως πιο χοντρό απ'ότι συνήθως αλλά τζιαι πάλαι ήταν καλή!

Λεμονάδα.

Το Καλοκαιράκι όπου νάνε έφτασε και όλο και κάποιο δροσιστικό θα θέλουμε για να ξεδιψάσουμε.
Εκεί που θα πίνατε κάτι βλαβερό ( ξέρετε εσείς ποια είναι αυτά!!) τι καλύτερο από μια λεμονάδα,άντε να θυμηθείτε και τις μανάδες σας και τις γιαγιάδες σας που σας φτιάχνατε(εκτός και πάρετε την έτοιμη).

Τα λεμόνια τώρα έχουν γίνει ,μάλιστα έχουν παραγίνει οπότε για να μην χαλάσουν θα τα στύψετε και
1 ποτήρι φρεσκοστυμένο λεμόνι με ένα ποτήρι ζάχαρη φτιάχνετε λεμονάδα
Βάζετε όσα ποτήρια θέλετε λεμόνι και άλλη τόση ποσότητα ζάχαρη και τη βάζετε στη φωτιά ,ΌΧΙ να βράσει ,μόνο όσο να καταλάβετε ότι έλιωσε η ζάχαρη. Να τη σουρώσετε με ψιλή σήτα ,για να φύγουν τα κουκούτσια(οι κοκκκόνες ολάν).
Όταν κρυώσει θα τη βάλετε σε μπουκάλια γυάλινα και στο ψυγείο.
Εγώ κράτησα και χυμό τον οποίο έβαλα σε παγοκύστες και στη κατάψυξη για να έχω αργότερα που τελειώνουν τα λεμόνια.
Όλα καλά ,να δω ποιος τα καθαρίζει τώρα όλα αυτά;

Curry με κοτοπουλο τζιαι κολοτζιν κοτσινο

Βάσικα τουτη εννεν η ανακάλυψη της τασιηνόπιττας. Αλλα εγίνεν πολλα ωραιον το φαι γιαυτον βαλλω σας το να το δείτε. Αν σας αρέσκει η ινδικη κουζίνα εννα σας αρέσει.
Εν φθηνοπωρινο το φαι κανονικα, αλλα στην Κρυοχωρα που ζω εσιει ολοχρονα κολοτζια κοτζινα.

Θέλεις για 4 άτομα

3 η 4 στήθη κοτοπουλλο κομμενα σε κυβους,
2 φλ. Κολοτζι κοτσινο κομμενο σε κυβους
6 μανιταρια κομμενα σε τριγωνουθκια δλδ οι φέτες
1 κρομμυδι ψιλοκομμενο
3 κουννια σκόρτον
1 κολοκουιν σε κυβους
1 κουτ. Σπορέλαιο
2 κουτ. Indian Curry paste (mild, madras ή vindaloo οτι προτιμάς αλλα εν προεραίτικον, γινεται τζιαι μονο με μπαχαρικα.)
2 κουταλιές γιαουρτι στραγγιστο
2 κουταλακια αλευρι η corn flour
περιπου 2 φλ. Ζωμο ή διαλυμενο Curry paste

Μπαχαρικα
Ενα κουταλακι που ουλλα τουτα
Κολιαντρο αλεσμένο
Αρτησιαν
Κουρκουμα
Garam masala
Curry
Τσιλι η καγιεν οσον σηκωνεις.


Για πουπάνω
1 πολλα ψιλοκομμένη τομάτα χωρις τους σπόρους
μιση ματσουαν κολιανδρο ψιλοκομμένο
3 κρομμυθκια φρεσκα ψιλοκομμένα

Τσιγαρίζεις το κρομμυδι με τον σκόρτο τζιαι βάλλεις το κοτοπουλλο τζιαι ουλλα τα μπαχαρικα τζιαι τσιγαρίζεις ωσπου να κλεισουν οι ποροι του κοτοπουλλου, αλλα οι να χρυσίσει.

Συρνεις μεσα το κολοτζιν τζιαι διας του ενα γυρο.

Πιντωνεις τον ζωμο σχεδον να τα χωσει, αλατίζεις, τζιαι μόλις χωγλασει κατεβαζεις τη φωθκια στο μισο.

Μολις το κολοτζιν εμησοψηθηκε βάλλεις το κολοκοθιν το πράσινο τζιαι τα μανιταρια.

Τα μανιτάρια εν τα πλυννησκεις, ουτα τα καθαρίζεις. Τρίψε τα λλιον με βουρτσακιν η καθαριστα με χαρτι κουζινας για να μεν χασουν το άρωμαν τους.

Αφήνεις το να χογλάσει ωσπου να μαλακώσει καλα το κολοτζιν το κοτσινο.

Δυαλυσε το αλευρι σε λλιον νερο τζιαι βαλτο μεσα για να σου πηξει λλιον την σαλτσα. Αν καρτέρας την σάλτσα να πηξει μονη της το κοτοπουλλον εννα ξεράνει τέλλεια.

Πιντωνεις το γιαουρτιν τζιαι νεκατωνεις καλα.
Εννα δεις οτι το κολοτζι λιωννει λλιον τζιαι δια του φαγιου εναν πολλα ωραιο χρώμα.

Σερβίρεις με ρυζι basmati η thai jasmin τζιαι πουπανω που το κάρυ βαλλεις μια θκυο κουταλιες κολιαντροκρομμυδοτοματα. Παει πολλα τουτον γιατι εν δρόσερουιν τζιαι κοφκει λλιον την κάψα.